MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 31.03.2011 gününde verilen dilekçe ile tapu iptali ve tescil istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 13.03.2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar ... ve ... vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, satış vaadi sözleşmesine dayalı tapu iptali ve tescil isteğine ilişkindir.
Davalı ... vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, dava kabul edilmiş, davalıların temyizi üzerine, Dairemizin 05.07.2010 tarihli 2010/6822 esas 2010/771 karar sayılı ilamı ile satış vaadi sözleşmesi ile vaatte bulunan muris ..."ın sadece annesi ..."dan mirasen kendisine intikal eden payını satmayı vaat ettiğinden bu paya hasren davanın kabul edilmesi gerektiği, ayrıca kabule göre de satış vaadi sözleşmesi gereğince davacı tarafın ödemesi gereken kalan bedelin denkleştirici adalet ilkesi gereğince dava tarihinde ulaştığı bedel bulunarak depo edilmesi gerektiğinden karar bozulmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına uyulmuş, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü, davalılar ... ve ... vekili temyiz etmiştir.
1- Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve tüm dosya içeriğine göre davalılar ... ve ... vekilinin tüm temyiz itirazları ile davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiş reddi gerekmiştir.
2- Satış vaadi sözleşmesine konu taşınmazın 6 ada 22 numaralı parsel iken, sonradan 366 ada 31 sayılı parsel olduğu gözetilerek bu ada ve parsel numarası üzerinden hüküm kurulması gerekirken tedavül kabiliyeti bulunmayan kapalı kayıt üzerinden tescil kararı verilmesi doğru değildir.
Ayrıca, davacının taleplerinin kısmen kabul edildiği gözetilerek davanın kabul ve ret oranına göre vekalet ücreti takdiri gerektiği halde bu hususun gözetilmemesi, depo edilen bedelin temyiz eden davalılara vaatte bulunan ..."ın mirasçılık belgesine göre hisseleri oranında ödenmesine karar verilmesi gerekirken denetime elverişli olmayan bir oran üzerinden hüküm kurulmasıda doğru görülmemiş, belirtilen nedenlerle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1). bentte açıklanan nedenlerle sair temyiz itirazlarının reddine, (2). bentte açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz harcının yatırana iadesine, 11.12.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.