MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili 30/04/1993 tarihli dilekçesi ile dava konusu ... Mahallesi, 390 ada 2 parsel sayılı 4296 m² yüzölçümündeki taşınmazın, Kasım 1956 tarih 186 nolu tapu kaydı revizyon görerek tarla niteliği ile ... adına tesbit edildiği ve satış yoluyla davalı ... adına kayıtlı olduğunu, ancak; tapunun Orman Yönetimi taraf gösterilmeden verildiğini, tarla olarak yanlış yazıldığını, bugünkü durumunun orman olduğunu, belli kısmının daha önceki yıllarda tarla olarak kullanıldığını fakat geriye kalan 2475 m²"lik kısmının orman olan yerlerden olduğunu iddia ederek, söz konusu kısmın tapu kaydının iptali ile orman niteliğinde Hazine adına tescili istemi ile dava açmıştır.
Dava konusu taşınmazın tapu kaydı ve kadastro tutunağı getirtilerek incelendiğinde, 29/11/1956 tarih 186 sıra numaralı tapu kaydına dayanılarak tespitin yapıldığı ve 10/10/1972 tarihinde kesinleşmesi ile de dava dışı Mustafa adına tescilin yapıldığı, 06/05/1988 tarihinde gerçekleşen satış işlemi ile taşınmazın halen davalı adına kayıtlı olduğu anlaşılmıştır.
Mahkemece ilk yapılan inceleme sonunda 1993/190 - 1995/297 sayılı 22/06/1995 tarihli kararı ile dava tarihi itibariyle kadastro tespitinin üzerinden 10 yıllık hak düşürücü sürenin geçmiş olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Kararın davacı tarafça temyizi üzerine, Yargıtay 20. HD 1996/330 E. 3663 K. sayılı kararı ile "Devletin hüküm ve tasarrufu altındaki yerlere ilişkin orman ve Hazine tarafından açılacak davalarda hak düşürücü sürenin uygulanmayacağı ve işin esasına girilmesi gerektiği" belirtilerek hüküm bozulmuştur.
Mahkemenin 1996/251 esasına kaydedilip bozmaya uyularak devam edilen yargılama sırasında dava konusu yerde keşif yapılmış, orman bilirkişisinin 06/11/2000 tarihli raporunda, taşınmazın 1955 tarihli ve 1981 tarihli memleket haritalarında orman ağacı rumuzlu yeşil renkli alanda bulunduğu, 1944 ve 1982 yıllarına ait hava fotoğralarında da taşınmazın boylu ağaç türlerinin bulunduğu alan içinde kaldığı, % 40 meyilli bir arazi olduğu, halen taşınmazın doğu ve batısındaki kuru derelere yakın bölümde kuru tarım yapılmakta olduğu, orta bölümünde ise, çevredeki orman örtüsüne uyumlu yaşları 50"ye varan doğal şekilde yetişmiş ağaçlı kaplı orman örtüsünün bulunduğu, tarım yapılan yerlerde ise 20"li yaşlarda çeşitli meyve ağaçlarının bulunduğu, taşınmazın 1991 yılında kadastro çalışmalarına esas olmak üzere yapılan orman tahdidi çalışmalarında toplam alanı 4269 m² olan doğu ve batı kısımlarının orman alanı içinde kaldığı, kalan kısmının ise, orman sayılmayan yer olarak tespit edildiği ve taşınmazın tamamının orman sayılan yerlerden olduğu bildirildiğinden, bu bilirkişi raporu esas alınarak ve dayanak tapu kaydının davacı tarafı bağlamayan mahkeme kararına dayandığı gerekçesiyle de davanın kabulü ile talep doğrultusunda taşınmazın 2475 m²"lik kısmının tapususun iptali ile Hazine adına orman niteliği ile tesciline karar verilmiştir. Bu kararın davalı tarafça temyizi üzerine, 20. Hukuk Dairesinin 2001/3882 E. - 4621 K sayılı kararı ile "dava konusu yerde dava tarihinden sonra 1994 yılında yapılan orman tahdit çalışmasının olduğu ve talebin bir kısmının orman tahdidine itiraz olarak değerlendirilmesi gerektiği, buna ilişkin kısmın ayrılarak görevsizlik kararı ile kadastro mahkemesine gönderilmesi gerektiği, tapu iptali bakımından da orman tahdidine itirazın sonuçlanmasının beklenmesi gerektiği" gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak mahkemenin yukarıda belirtilen esasına kaydı yapılarak devam edilen yargılama sırasında orman tahdidine itiraza ilişkin davanın tefrikine karar verilmiş, mahkemenin 2003/509 - 772 sayılı 20/11/2003 tarihli kararı ile görevsizlik kararı verilerek dosyanın bir sureti kadastro mahkemesine gönderilmiş ve mahkemece de bu davanın sonuçlanması beklenmiştir. Kadastro Mahkemesinin 2005/11 - 141 sayılı dosyasında taşınmazın doğusunda ve batısında bulunan 2475 m²"lik kısmının orman kadastrosu içine alınmasına karar verilmiş ve bu karar Yargıtay 20. HD 2007/1808 E. - 5004 K sayılı 13/04/2007 tarihli kararı ile onanarak kesinleşmiştir.
Ancak, bu hükümde taşınmazın iki tarafında bulunduğu bahsedilen ve çaplı krokiye atıf yapıldığı halde, krokinin pafta oluşturmaya esas olacak şekilde bilgi içermediği, taşınmazın iki tarafındaki kısmın yüzölçümlerinin belli olmadığı gibi bu taraflara komşu orman tahdidinin de bulunmaması nedeniyle hükmün infaz edilemediği anlaşılmıştır. Bunun üzerine orman idaresince bu hükmün infaz edilmesinin sağlanması için bu dosya ile birleştirilen 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2011/30 - 2012/118 sayılı davası açılmıştır. Orman Yönetimince dava konusu taşınmazın dava edilmeyen kısmı için de 2001/249 Esas sayılı dosya ile 2. Asliye Hukuk Mahkemesinde dava açılmış, bu dava da 2003/498 sayılı kararla bu dosya ile birleştirilmiştir.
Mahkemece, dava konusu taşınmazın tamamının orman sayılan yerlerden olduğu anlaşıldığından, davacı ... Yönetimi tarafından açılan tüm davaların kabulü ile ... Mahallesi 390 ada 2 parsel sayılı taşınmazın davalı adına olan tapu kaydının iptali ile orman niteliğiyle Hazine adına tapuya tesciline karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, tapu iptali ve tescile ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde davanın devamı sırasında 3402 sayılı Kanunun 4. maddesine göre yapılan ve 28.08.1994 - 28.09.1994 tarihleri arasında ilân edilen orman kadastrosu ve 2/B uygulaması bulunmaktadır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırma sonucunda çekişmeli taşınmazın orman sayılan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Kanunun 16. maddesi ile 3402 sayılı Kanuna eklenen 36/A maddesi gereğince davalıdan onama harcı alınmasına yer olmadığına ve temyiz harcının istek halinde iadesine 04/11/2013 gününde oy birliği ile karar verildi.