14. Ceza Dairesi Esas No: 2016/4317 Karar No: 2020/4319 Karar Tarihi: 26.10.2020
Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/4317 Esas 2020/4319 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ağır Ceza Mahkemesi, sanığın çocuğa karşı nitelikli cinsel istismar suçundan mahkumiyetine karar verdi. Sanık müdafisinin duruşmalı inceleme talebi reddedildi ve inceleme duruşmasız yapıldı. Sanığın suçu birden fazla işlemesi nedeniyle verilen temel ceza zincirleme suça ilişkin kanun maddesi gereği artırılması gerektiği konusunda eksik ceza tayini yapıldı. Ancak, hüküm bozulmadı çünkü temyiz talebi yerinde görülmedi. Kararın eleştiri dışında kanuni sınırlar içinde tayin edildiği ve tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği anlaşıldığından, hüküm ONANDI. Kanun maddeleri: 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 318. maddesi ve TCK'nın 43/1. maddesi.
14. Ceza Dairesi 2016/4317 E. , 2020/4319 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi. Hükmedilen ceza miktarı nazara alındığında sanık müdafisinin duruşmalı inceleme talebinin, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 318. maddesi gereğince reddiyle, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği görüşüldü: Sanığın, bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik tarihlerde mağdureye karşı çocuğun nitelikli cinsel istismar suçunu birden fazla işlemesi nedeniyle atılı suçtan belirlenen temel cezanın zincirleme suça ilişkin TCK"nın 43/1. maddesi ile artırılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, eleştiri dışında hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 26.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.