MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün davacı avukatınca duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı vekili avukat ... geldi, davalı tarafından gelen olmadığından onun yokluğunda duruşmaya başlanılmış ve hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlenildikten sonra karar için başka güne bırakılmıştı. Bu kez temyiz dilekçesinin süresinde olduğu saptanarak dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, davalının iş yerinde 27.08.2001 tarihinden itibaren ilk 1,5 yıl çırak ve sonrasında kalfa olarak çalıştığını ve 20.10.2007 tarihinde askerlik sebebi ile işinden ayrıldığını, İş Kanunundan kaynaklanan kıdem, ihbar, fazla çalışma ve izin ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek fazla hakları saklı olmak üzere 7.770 TL kıdem tazminatı, 3.070 TL yıllık izin ücreti, 20.320 TL fazla mesai alacağı ve 380 TL milli ... alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davacının çalışmasının hizmet akdine dayalı olmakla birlikte 1475 ve 4857 sayılı yasaya tabi olmadığı, talep edilen tazminatların ise Borçlar Kanunu’nda düzenlenmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının kundura tamir atölyesinde çalıştığını ileri sürerek, eldeki davayı öncelikle İş Mahkemesi’nde açmıştır. İş Mahkemesince, davacının çalıştığı işyerinde 3 kişiden fazla kişinin çalıştığının ispatlanamadığı, davalının iş yerinin 507 ve 5362 sayılı yasalar kapsamında esnaf ve küçük sanatkar niteliği taşıdığı ve İş Kanunu’nun kapsamı dışında kaldığı gerekçesiyle görevsizlik kararı verilerek,
dosya Asliye Hukuk Mahkemesine gönderilmiştir. Mahkemece, talep edilen tazminatların Borçlar Kanunu’nda düzenlenmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. 4857 sayılı İş Kanunu’nun 4. maddesinin 1. fıkrasının “ı” bendi uyarınca, davacı hakkında İş Kanunu hükümlerinin uygulanmayacağı konusunda ihtilaf olmayıp, mahkemenin de kabulündedir. Taraflar arasındaki sözleşme Borçlar Kanunu hükümlerine tabi bir hizmet sözleşmesidir. Dolayısıyla davacı İş Kanunu kapsamında düzenlenen kıdem tazminatı adı altında bir tazminat isteyemez ise de, B.K’nun 345.vd. maddelerinde düzenlenen diğer tazminatları talep etme hakkına sahiptir. Böyle olunca, mahkemece davacının taleplerinin B.K’nun hizmet sözleşmesi hükümlerine göre değerlendirilerek hâsıl olacak sonuca uygun bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde, davacının taleplerinin B.K’da düzenlenmediğinden bahisle davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın davacı yararına BOZULMASINA, 900,00 TL duruşma avukatlık parasının davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, peşin alınan 18.40 TL. temyiz harcının istek halinde iadesine, 16.2.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.