Danıştay 9. Daire 2018/5781 Esas 2021/2489 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2018/5781
Karar No : 2021/2489

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : …Belediye Başkanlığı-…
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF(DAVACI) : … Coğrafi Bilgi Sistem San. ve Tic. A.Ş.
VEKİLİ : Av…

İSTEMİN KONUSU : … Bölge idare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı şirket adına 2017 yılı için tarh edilen emlak(bina) vergisi ile taşınmaz kültür varlıklarının korunmasına katkı payının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesi … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; davalı idareye ait taşınmaz üzerinde 30 yıl süreyle kullanım ve işletme hakkı davacı şirkete bırakılan bina üzerinde davacı şirket lehine 06/12/2011 tarihinde intifa hakkı tesis edildiği, davalı idare tarafından ilgili döneme ilişkin olarak yapılan emlak vergisi ve taşınmaz kültür varlıklarının korunmasına katkı payına ilişkin tarhiyatın kaldırılması istemiyle davanın açıldığı, 1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununun 4. maddesinde daimi muafiyet halleri sayılırken malik olma durumunun esas alındığı, dolayısıyla (a) fıkrasındaki binalar nasıl kullanılırsa kullanılsın (kira,intifa vb.) bina vergisine tabi olmayacağı, bu taşınmazların belirtilen idare, işletme ve kuruluşlara ait olmalarının daimi muafiyet kapsamında olmaları için yeterli olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, dava konusu tarhiyatların kaldırılmasına karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi Kararında kaldırma nedenlerinin bulunmadığı, davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların da söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45/3 maddesi uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Dava konusu taşınmazla ilgili davacı adına intifa hakkı tesis edildiği ve vergisi ihtilaf konusu olan iş yerlerinin davacı tarafından işletildiği, bu durumda Emlak Vergisi Kanunun 3. maddesi uyarınca davacının emlak vergisinin ödenmesinden sorumlu olduğu iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Yasal dayanaktan yoksun olan temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.

DANIŞTAY TETKİK …'NIN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
MADDİ OLAY:
Davacı şirket adına 2017 yılı için tarh edilen emlak(bina) vergisi ile taşınmaz kültür varlıklarının korunmasına katkı payının kaldırılması istenilmektedir.

İLGİLİ MEVZUAT:
1319 sayılı Emlak Vergisi Kanunu'nun "Mükellef" başlıklı 3. maddesinde, bina vergisinin, taşınmazın maliki, varsa intifa hakkı sahibi, her ikisi de yoksa taşınmaza malik gibi tasarruf edenler tarafından ödeneceği hükmüne yer verilmiştir.
Anılan Kanununun "Daimi Muaflıklar" başlıklı 4/a. maddesinde ise, özel bütçeli idarelere (mazbut vakıflar dahil), il özel idarelerine, belediyelere, köy tüzel kişiliğine, kanunla kurulan üniversitelere ve Devlete ait binaların, bina vergisinden daimi olarak muaf olduğu belirtilmiştir.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Yukarıdaki kanun maddelerinin değerlendirilmesinden, emlak vergisini taşınmaz malikinin ödeyeceği, maliki bulunan taşınmazlarda intifa hakkı tesis edilmesi halinde emlak vergisini malik yerine intifa hakkı sahibinin ödeyeceği, ancak taşınmaz malikinin ve intifa hakkı sahibinin bulunmaması halinde taşınmaza malik gibi tasarruf edenlerin ödeyeceği sonucuna ulaşılmaktadır.
Yine, konuya değil kişi ve kurumlara uygulanan muafiyetin, emlak vergisi uygulamasında verginin konusu olabilecek taşınmaza değil, taşınmazın malikine tanındığı, dolayısıyla verginin ödenmesinden sadece genel ve özel bütçe kapsamındaki idarelerin, belediyelerin, köy tüzel kişiliğinin, kanunla kurulan ünversitelerin ve Devletin muaf tutulacağı, davacı şirketin, özel hukuk tüzel kişisi olması nedeniyle emlak vergisinden muaf tutulamayacağı açıktır.
Bu durumda; dava konusu taşınmazla ilgili lehine intifa hakkı tesis edilen davacının, vergi mükellefi olarak tahakkuk eden emlak vergisi ve taşınmaz kültür varlıklarını koruma katkı payının ödenmesinden yükümlü olması karşısında, davalı belediye adına kayıtlı bulunan taşınmazın emlak vergisinden muaf tutulduğu gerekçesiyle davanın kabulü yönünde verilen Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf istemini reddeden Bölge İdare Mahkemesi kararında hukuka uyarlık bulunmamaktadır.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalının temyiz isteminin kabulüne,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kabulüne ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun reddi yolundaki … Bölge idare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın … Vergi Dava Dairesi dairesine gönderilmesine , 05/04/2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.