MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- KARAR -

Davacı vekili, dava dışı takip borçlusu ..."nin davacı nezdindeki alacaklarının haczi için gönderilen 89/I haciz ihbarnamesine, davacının, takip borçlusu ...’nin 18/09/2014 tarihinde işletmesinden ayrıldığını ilgili icra dairesine süresinde bildirmek suretiyle cevap verdiğini, gönderilen ikinci haciz ihbarnamesine, davacının, daha önceden 23/09/2014 tarihinde dosyaya cevap verildiğini bildirmek suretiyle cevap verdiğini, davalı takip alacaklısı tarafından gönderilen üçüncü haciz ihbarnamesinin 16/03/2015 tarihinde davacıya tebliğ edildiğini, takip borçlusu ..."nin davacıdan hiçbir hak ve alacağı bulunmadığını ileri sürerek davacının dava dışı takip borçlusu ..."ye herhangi bir borcu olmadığının tespiti ile davalı aleyhine kötüniyet tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacıya gönderilen haciz ihbarnamelerinin usulüne uygun olarak tebliğ edildiğini, ancak bunlara itiraz etmediğini belirterek, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, dava dışı borçlu ..."nin 14/02/2014 - 18/09/2014 tarihleri arasında davacıya ait işyerinde çalıştığı, dava dışı ..."nin davacının işyerinde çalışması karşılığında ücretlerini aldığı ve hiçbir alacağının kalmadığına ilişkin işten ayrılırken ibraname imzaladığı, ancak davalı tarafından davacıya haciz ihbarnamelerinin gönderildiği, davacının 3. haciz ihbarnamesine karşı süresi içinde ... bu davayı açtığı, dosyadaki mevcut delillerle, borçlunun davacı yedinde herhangi bir alacağı bulunduğunun ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, davacının kötüniyet tazminatı talebinin reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-İ.İ.K.’nın 89/III maddesi uyarınca menfi tespit davaları maktu harca tabi olduğundan, mahkemece nispi harca hükmedilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirse de bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 6100 sayılı H.M.K.’nın geçici 3. maddesi ve 5236 sayılı Kanun’un geçici 2. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı H.U.M.K.’nun 5236 sayılı Kanun’un 16. maddesiyle değiştirilmeden önceki 438/7 maddesi gereğince mahkeme kararının düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.

SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bentte belirtildiği üzere davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle mahkeme hükmünün “Harçlar Kanunu hükümlerine göre alınması gereken 2.314,27-TL harçtan peşin alınan harcın mahsubu ile kalan 2.286,57-TL harcın davalıdan tahsili ile hazineye irat kaydına,” şeklindeki 3. bendinin hüküm fıkrasından çıkartılarak, 3. bende “Harçlar Tarifesi uyarınca alınması gerekli 31,40.-TL maktu harcın, peşin alınan 27,70.-TL harçtan mahsubu ile bakiye 3,70.-TL harcın davalıdan tahsili ile hazineye irad kaydına” ibareleri yazılmak suretiyle hükmün bu haliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 06/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.