Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : 11.871,57 TL maddi ve 30.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesi

Davacı vekilinin 26.01.2010 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan cezalandırılmasına hükmedildiğini ancak erken tahliye edilmemesi nedeniyle fazladan cezaevinde kaldığını belirterek 466 sayılı Kanun gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağı olan Bakırköy 7. Ağır Ceza Mahkemesinin, 2008/31 Esas - 2009/215 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) kasten öldürme suçundan 03.06.2003 tarihinde tutuklandığı, 09.05.2008 tarihine kadar 4 yıl 11 ay 6 gün süre ile tutuklu kaldığı, yargılama sonucunda 7 yıl 2 ay 12 gün hapis cezasına hükmedildiği, davacının yargılaması kısa sürede sonuçlanmış olsaydı veya daha az tutuklu kalmış olsaydı 5275 sayılı Kanunun 107/5. maddesine göre hükümlü sayılması nedeniyle ve iyi halli olmak koşuluyla cezaevinde kalması gereken toplam sürenin 2 yıl 4 ay 24 gün olması gerektiği, böylece davacının 2 yıl 7 ay haksız yere tutuklu kaldığı, hükmün temyiz edilmeksizin 27.10.2009 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 26.01.2010 tarihinde, işlem tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 466 sayılı Kanun gereğince öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmış; davacı yararına hükmedilen toplam tazminat miktarına göre karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca nisbi vekalet ücreti yerine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi ve asgari ücret üzerinden maddi tazminata hükmedilmiş olması karşısında hesaplamada hafta sonu, dini ve milli bayram tatilleri nedeniyle indirim yapılamayacağının dikkate alınmaması; temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan incelemeye, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre, davalı vekilinin, tazminat miktarına ve eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacı tarafından faiz talep edilmemesine rağmen, kabul edilen maddi ve manevi tazminat miktarları için dava tarihinden itibaren faize hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin faize ilişkin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasında maddi tazminata ilişkin 1. bendinde yer alan “ tazminat talebinin kabulüne, davacı vekilinin talebi gözönüne alınarak dava tarihi 26/01/2010 tarihi itibariyle yasal faizi ile” ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine “tazminatın” ibaresinin eklenmesi ve manevi tazminata ilişkin 2. bendinde yer alan “davacı vekilinin talebi gözönüne alınarak dava tarihi 26/01/2010 tarihi itibariyle yasal faizi ile” ibaresinin hükümden çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.