Cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/4073 Esas 2020/4307 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4073
Karar No: 2020/4307
Karar Tarihi: 26.10.2020

Cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/4073 Esas 2020/4307 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından bir sanık hakkında cinsel istismar suçu nedeniyle verilen hüküm, 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesi uyarınca yapılan değişiklik sonrası öngörülen ceza sınırının üst sınırına ulaşması nedeniyle incelenemeden, üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesi'nin görevine devredilmesi gerektiği gerekçesiyle bozuldu. Sanığın temyiz itirazları kabul edildi ve hüküm bozuldu. Kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/1. maddesi (çocuğun cinsel istismarı)
- 6545 sayılı Kanun (cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapar)
- 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemeleri ve Cumhuriyet Başsavcılıkları Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanun'un 12. maddesi (yetki devri)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 4. maddesi (yetki kuralları)
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi (bozma nedenleri)
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. maddesi (bozma kararı)

14. Ceza Dairesi 2016/4073 E. , 2020/4307 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel saldırı
HÜKÜM : Çocuğun Cinsel Istismarı sucundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın üzerine atılı çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK"nın 103/1. maddesinde hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK"nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 26.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.