Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/5486 Esas 2018/218 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : 1-Suça sürüklenen çocuğun mağdura yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan; TCK"nun 81, 35, 29, 31/3, 62. maddeleri uyarınca 3 yıl 10 ay 20 gün hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1-Mağdur ...vekili ...... tarafından yetki belgesi ile yetkilendirilen avukat..."in yüzüne karşı 26.03.2014 tarihinde tefhim olunan hükme yönelik mağdur vekili ......"ın 1 haftalık yasal süreden sonra 05.06.2014 tarihinde gerçekleşen temyiz isteminin CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiş ve inceleme suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları ile sınırlı olarak yapılmıştır.
2-TCK"nun 29. maddesinin uygulaması sırasında, mağdurdan kaynaklanan haksız tahrik oluşturan söz ve davranışların niteliği ve ulaştığı boyut nazara alındığında asgari düzeyde indirim yapılmasının yeterli olduğu gözetilmeden 1/3 indirim yapılarak eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
3-TCK"nun 29. maddesinin uygulanması sırasında 1/3 oranında indirim yapılırken "7 yıl hapis cezası" yerine "6 yıl 12 ay hapis cezası" şeklinde ceza tayini sonraki hesaplamaların doğru olması nedeniyle sonuca etkili görülmediğinden ve aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
4-Toplanan deliller karar yerinde incelenip, suça sürüklenen çocuk ..."in, mağdur ..."ü kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire, tahrike ve yaş S/2
küçüklüğüne ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, suça sürüklenen çocuk müdafiinin TCK"nun 27/2. maddesinin uygulanması gerektiğine, suç vasfına, teşebbüs nedeniyle alt sınırdan ceza tayini gerektiğine, haksız tahrikin derecesine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
A-Teşebbüs nedeniyle cezada indirim yapılırken uygulama maddesinin hüküm fıkrasında gösterilmemesi,
B-Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK"nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu uyarınca Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi kapsamında baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ve vekil ücretlerinin suça sürüklenen çocuktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde tahsiline karar verilmesi, kanuna aykırı ise de bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak; hüküm fıkrasının 2. paragrafına “suça sürüklenen çocuğun eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığı anlaşıldığından” ibaresinden sonra gelmek üzere “TCK"nun 35. maddesi uyarınca” ibaresinin eklenmesine ve yargılama giderlerinin yer aldığı hüküm fıkrasından zorunlu müdafii ve vekil ücretlerinin çıkartılmasına ve “1586,75 TL” olan yargılama giderleri toplamının “66,75 TL” olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak ONANMASINA, 24/01/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.