Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2016/1616 Esas 2016/3323 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1616
Karar No: 2016/3323
Karar Tarihi: 23.03.2016

Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2016/1616 Esas 2016/3323 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanığın bir şirkete verdiği çeki vade uzatma bahanesiyle alarak başka bir şirkete verdiği ve böylece borcunu ödemek zorunda bıraktığı gerekçesiyle güveni kötüye kullanma suçundan yargılandığı anlaşılmaktadır. Ancak eylemin Türk Ceza Kanunu'nun 158/1-f maddesinde öngörülen nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmayacağı konusunda üst dereceli bir Ağır Ceza Mahkemesi tarafından karar verilmesi gerektiği belirtilmektedir. Sulh Ceza Mahkemesi ise sanığa beraat kararı vermiştir. Bu nedenle, kararın bozulmasına ve yeniden yargılanmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 158/1-f maddesi (nitelikli dolandırıcılık suçu)
- 5320 Sayılı Kanun'un 8/1. maddesi (kanun yolları)
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi (kararın bozulması)

23. Ceza Dairesi 2016/1616 E. , 2016/3323 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."ün katılan şirkete verdiği suça konu çeki, vade uzatma bahanesi ile alıp, arkasındaki lehtar katılan şirkete ait ciroyu iptal ettirmeden ve borcundan dolayı dava dışı başka bir şirkete vermek suretiyle kullanarak, katılan şirkete borcu ödemek zorunda bırakmak sureti ile menfaat temin ettiği anlaşılan olayda, suçun bankanın maddi varlığı olan çek kullanılmak suretiyle işlendiğinin iddia olunması karşısında; eylemin Türk Ceza Kanunu"nun 158/1-f maddesinde öngörülen nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delillerin takdirinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi yerine, yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.03.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.