Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/9304 Esas 2019/5034 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/9304
Karar No: 2019/5034
Karar Tarihi: 02.12.2019

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/9304 Esas 2019/5034 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacılar, davalı kooperatifin genel kurulunda alınan bir kararın, ortaklık paylarını ödeyerek üye olan ilk üyelerle sonradan üye olanlar arasında eşitsizliğe neden olacağı gerekçesiyle iptalini talep etmiştir. Mahkeme, bu kararın kooperatifte eşitlik ilkesine aykırı olduğuna karar vererek davayı kabul etmiştir. Davalı vekili ise kararın üyeler arasındaki eşitsizliği gidermek amacıyla alındığını savunarak davanın reddedilmesini istemiştir. Ancak mahkeme, bozma kararına uyarak davayı kabul etmiştir. Yasal dayanak olarak ise 1163 sayılı Kooperatifler Kanununun 23. maddesinde yazılı eşitlik ilkesi gösterilmiştir.

23. Hukuk Dairesi 2016/9304 E. , 2019/5034 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki genel kurul kararının iptali davasının bozma kararına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davalı kooperatif vekili Avukat ... ile davacılar vekili Avukat ..."in gelmiş olmalarıyla duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- KARAR -
Davacılar vekili, müvekkillerinin üyesi oldukları davalı kooperatifin 17.04.2010 tarihli genel kurul toplantısının 12. maddesinde her üyenin ödemesi gereken minimum üyelik payının 110.000 TL olarak belirlenmesine karar verildiğini, müvekkilleri haricindeki diğer üyelerin sonradan hisse devri yoluyla üye olduklarını ödedikleri pay devir ücretinin aidat kapsamında değerlendirilemeyeceğini, müvekkillerinin önceki genel kurul kararlarına göre tüm yükümlülüklerini yerine getirdiğini, alınan bu kararın, ortaklık payını ödeyerek giren ilk üyelerle sonradan giren üyeler arasında eşitsizliğe neden olacağını ileri sürerek, anılı kararın iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, üyeler arasındaki eşitsizliğin kaldırılması için dava konusu edilen kararın alındığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne dair verilen karar, davalı vekilinin temyizi üzerine, eksik inceleme gerekçesiyle bozulması üzerine, mahkemece bozmaya uyularak kooperatifin 17.04.2010 tarihinde yapılan genel kurulda alınan 12 nolu kararın kooperatifte baştan üye olanlarla sonradan üye olanlar arasında eşitsizlik yaratacağı bu hususun 1163 sayılı Kooperatifler Kanunun 23. maddesinde yazılı eşitlik ilkesine aykırı olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, Yargıtay duruşmasında vekille temsil olunan davacılar yararına takdir olunan 2.037,00 TL duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınarak, davacılara verilmesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 02.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.