Tebliğname No : 3 - 2013/292640
MAHKEMESİ : Eskişehir 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 17/11/2011
NUMARASI : 2009/395 Esas, 2011/863 Karar
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, kasten yaralama

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanıklar M.. A.., T.. T.., K.. K.., C.. D.., O.. A.., A.. K.., B.. Ç.., S.. K.., U.. K.., Y.. B.. ve F.. D.. hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Sanıklar hakkında hükmedilen adli para cezası taksitlendirilirken uygulama maddesinin gösterilmemesi mahallinde ikmali mümkün yazım eksikliği olarak görülmüş, adli sicil kaydına nazaran mükerrir olan sanık Y.. B.. hakkında TCK"nın 58/3. maddesi uyarınca seçenek yaptırımlardan hapis cezasının tercih edilmemesi ve 21/05/2008 tarihli görüntülü inceleme ve tespit tutanağı içeriğine ve müşteki beyanlarına göre, yüklenen kasten yaralama suçunu eylem ve irade birliği içerisinde hareket eden ve içlerinden birkaçının silahtan sayılan sopa kullanarak işledikleri anlaşılan sanıklar hakkında TCK"nın 86/3-e maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi ise karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle eleştirilen hususlar dışında usul ve kanuna uygun olan hükümlerin ONANMASINA,
Sanık H.. A.. hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Görevi yaptırmamak için direnme suçunu birden fazla kamu görevlisine karşı gerçekleştiren sanık hakkında TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanmaması karşı temyiz olmadığından bozma sebebi sayılmamış, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/3. maddesi uyarınca sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun koşullu salıverme tarihinden itibaren uygulanamayacağı gözetilmeksizin altsoy dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde tüm hükümlerde aynı Kanunun 53/1-c maddesindeki hakların tümünü koşullu salıverilmeye kadar kullanmaktan mahrum bırakılmaya hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bentlerin "5237 sayılı TCK"nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile haklarından koşullu salıverilme tarihine, 53/1. maddesinde yazılı diğer haklardan 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" şeklinde değiştirilmesi suretiyle eleştirilen hususlar dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Sanık H.. A.. hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde ise;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Meydana gelen kavga olayında ilk haksız hareketin sanıklardan S.. K.."ın azmettirmesi üzerine karşı grupta yer alan sanıklardan kaynaklandığı anlaşılmakla, olayın başlangıcı ve gelişimi irdelenip sanık hakkında TCK"nın 29. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin karar yerinde tartışılmaması,
Olayın oluş biçimi gözetilip cezanın hak ve nesafete uygun bir şekilde belirlenmesi gereğine uyulmayarak, diğer sanıklar hakkında kasten yaralama suçunda seçimlik
cezalardan adli para cezası tercih edildiği halde, bu uygulamalarla çelişki oluşturacak şekilde mükerrir olmayan sanık hakkında denetime olanak verecek yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden hapis cezası tercih edilmesi,
Sanık E.. K.. hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükümlerin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık müdafiinin temyiz dilekçesine ekli 13/04/2011 tarih - 701 sayılı ve 31/08/2010 tarih - 6837 sayılı sağlık kurulu raporları ve ekleri de dikkate alınarak, sanığın işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayamamasına veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin önemli ölçüde azalmasına neden olacak şekilde akıl hastalığı bulunup bulunmadığının TCK"nın 32/1-2 ve CMK"nın 74. maddelerine uygun şekilde alınacak rapor ile tespit edilmesinden sonra hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
21/05/2008 tarihli görüntülü inceleme ve tespit tutanağı içeriğine ve müşteki beyanlarına göre, yüklenen kasten yaralama suçunun içlerinden birkaçının silahtan sayılan sopa kullanarak işlenmesine rağmen, sanık hakkında TCK"nın 86/3-e maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
5237 sayılı TCK"nın 53/3. maddesi uyarınca sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun koşullu salıverme tarihinden itibaren uygulanamayacağı gözetilmeksizin altsoy dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde tüm hükümlerde aynı Kanunun 53/1-c maddesindeki hakların tümünü koşullu salıverilmeye kadar kullanmaktan mahrum bırakılmaya hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık H.. A.. ile sanık E.. K.. müdafiilerin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321 ve 326. maddeleri gereğince BOZULMASINA, 12/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.