Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/11036 Esas 2020/142 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/11036
Karar No: 2020/142
Karar Tarihi: 14.01.2020

Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/11036 Esas 2020/142 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, katılan ile kayısı alışverişi yapmış fakat aldığı kayısılar karşılığında Albaraka Türk Bankasına ait haksız ve çalıntı bir çek vererek menfaat sağlamıştır. Sanığın savunması ve tanık beyanları değerlendirilerek suçun sabit olduğu kabul edilmiş ve nitelikli dolandırıcılık suçundan mahkumiyeti kararlaştırılmıştır. Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası vardır fakat uygulanacak olan infaz rejimi belirlenmemiştir. Ayrıca adli para cezası belirlenirken, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari bir temel gün belirlenmeli ve arttırma-eksiltmeler yapılarak eksiksiz bir ceza belirlenmelidir. Bu gereklilikler göz önünde bulundurulmadan ceza belirlendiği için karar yönünden herhangi bir bozma yapılmamıştır.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 158/1-f-son, 62, 52, 53 ve 63. maddeleri.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. ve 158. maddelerinin 1. fıkrasının (e), (f) (j) ve (k) bentleri.

15. Ceza Dairesi 2017/11036 E. , 2020/142 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 158/1-f-son, 62, 52 , 53 ve 63. maddeleri gereğince mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, katılan ile kayısı alışverişi hususunda anlaştığı, aldığı kayısılara karşılık Albaraka Türk Bankasına ait 9.329 YTL bedelli kayıp, çalıntı olan ve ödemeden men edilmiş olan çeki vererek menfaat temin ettiği iddia edilen somut olayda; sanık savunması, katılan ve tanık beyanları bir arada değerlendirilerek, sanığın kayısı alışverişinin doğru olduğunu, ancak katılana çek vermediğini, halen katılana borcu bulunduğunu, borcunu hiçbir şekilde ödemediğini, beyan etmiş olsa da; katılanın sanığın aldığı kayısı karşılığında çek verdiğini beyanı ve bu hususun tanık beyanlarıyla örtüştüğü hususu birlikte değerlendirilerek; sanığın çek vermediği yönündeki savunmasının suçtan kurtulmaya yönelik olduğu kanaati ile atılı nitelikli dolandırıcılık suçunu işlediğini sabit gören mahkeme kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş, adli sicil kaydına göre tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmaması ve aynı kanunun 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f) (j) ve (k) bentlerinde sayılan hallerde, adli para cezası belirlenirken, tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı kanunun 52. maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması suretiyle tespit edilmesi gerektiği gözetilmeden, adli para cezasına esas alınması gereken tam gün sayısının eksik belirlenmesi suretiyle, sanık hakkında eksik adli para cezası tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 14/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.