MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 6. İŞ MAHKEMESİ (ÜSKÜDAR 2.İŞ)
TARİHİ : 08/06/2011
NUMARASI : 2009/236-2011/347

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ile genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin talebi olmamasına rağmen 18.02.2009 tarihinde ücretsiz izne ayrıldığını ve başvuralarına rağmen bir daha işe başlatılmadığını, bu durumun ise iş akdinin feshi anlamına geldiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, son zamanlarda sık sık işe gelmeyen davacının oğlunun rahatsızlığının şirketçe bilinmesi nedeniyle idare edilmesine rağmen davacının 06.04.2009 tarihinde işten kendisinin ayrıldığını ve yapılan çağrılara rağmen bir daha işe dönmediğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin, davalı işveren tarafından tek taraflı olarak ücretsiz izne çıkarılma eyleminin işe son verme anlamında olduğu gerekçesiyle davacının kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücreti ve %50 indirim uygulanarak fazla çalışma ve genel tatil ücreti istemleri hüküm altına alınmış, hafta tatili ücreti ise reddedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Fazla çalışmaların ve genel tatilin uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda taktiri indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır (Yargıtay 9.HD. 11.2.2010 gün 2008/17722 E, 2010/3192 K; Yargıtay, 9.HD. 18.7.2008 gün 2007/25857 E, 2008/20636 K.). Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Somut olayda, fazla çalışma ve genel tatil ücretleri taktiri delil niteliğindeki tanık beyanlarına göre hesaplandığından makul oranda bir takdiri indirim yapılması gerekirken hakkın özünü ortadan kaldıracak şekilde %50 oranında takdiri indirim uygulanması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 23.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.