Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/19188 Esas 2018/3760 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/19188
Karar No: 2018/3760
Karar Tarihi: 29.03.2018

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/19188 Esas 2018/3760 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, banka alacağının tahsili amacına yönelik başlatılan takibe vaki itirazın iptali isteğine ilişkindir. Mahkeme, davanın kısmen kabulü ile takibin toplam 12.458,77 TL üzerinden devamına karar vermiştir. Davacı banka vekili, kararın reddedilen kısmı yönünden temyiz talebinde bulunmuştur. Reddedilen talep miktarı 2.184,67 TL olduğu, bu miktarın, karar tarihi itibariyle 2.190,00 TL.yi geçmediği anlaşılmıştır. Bu sebeple davacının temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL
- 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren bu sınır 2.190,00 TL'ye çıkarılmıştır.
- HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2. fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır.

13. Hukuk Dairesi 2016/19188 E. , 2018/3760 K.

"İçtihat Metni"

Garanti Bankası A.Ş. vekili avukat ... ile ... aralarındaki dava hakkında ... 3. Tüketici Mahkemesinden verilen 04/04/2016 gün ve 2015/405-2016/345 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Dava, banka alacağının tahsili amacına yönelik başlatılan takibe vaki itirazın iptali isteğine ilişkin olup, mahkemece davanın kısmen kabulü ile takibin toplam 12.458,77 TL üzerinden devamına karar verilmiş; hüküm, davacı banka vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL. ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı banka vekili, kararın reddedilen kısmı yönünden temyiz talebinde bulunmuş olup, reddedilen talep miktarı 2.184,67 TL olduğu, bu miktarın, karar tarihi itibariyle 2.190,00 TL.yi geçmediği anlaşılmakla; HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2. fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle davacının miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 29/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.