Esas No: 2021/8964
Karar No: 2022/551
Karar Tarihi: 27.01.2022
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2021/8964 Esas 2022/551 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Karar, taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılamasının sonucunda verilmiştir. Hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir ve Yargıtay tarafından incelenmiştir. Kararın kesin niteliği ve temyiz isteminin reddedilmesi nedeniyle peşin alınan temyiz harcı istek halinde temyiz edene iade edilmiştir. 5219 ve 5236 sayılı yasalar ile HUMK'nın 427. maddesi uyarınca kesinlik sınırı 01.01.2021 tarihinden itibaren 4.270 TL olarak belirlenmiştir.
5219 sayılı Kanun, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 159'uncu maddesi gereğince hazırlanmış olan ve bazı kanun ve kanun hükmünde kararnamelerde değişiklik yapılması için çıkarılan yasadır.
5236 sayılı Kanun, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 159'uncu maddesi gereğince hazırlanmış olan ve aynı zamanda Adli Sicil Kanunu ve Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun olarak bilinir.
HUMK (Hukuk Muhakemeleri Kanunu), Türkiye'de uygulanan hukuk muhakemelerinin yöntem ve usullerini belirleyen kanundur. HUMK'nın 427. maddesi, kararların kesin hüküm ifade edeceğini ve temyiz istemlerinin reddedilebileceğini belirtmektedir.
İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı, Yargıtay'ın belirli alanlarda verdiği kararların tutarlılığını sağlamak için aldığı kararlardır. 1989/3 Esas 1990/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı, kesin olan kararların temyiz isteminin reddedilebileceğini belirtmektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
5219 ve 5236 sayılı yasalar ile HUMK'nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01. 2021 tarihinden itibaren 4.270 TL'ye çıkarılmıştır.
Hüküm, karar tarihi itibariyle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 Esas 1990/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı uyarınca Yargıtay'ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz isteminin REDDİNE ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 27/01/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
