Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2019/444 Esas 2019/1903 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/444
Karar No: 2019/1903
Karar Tarihi: 22.01.2019

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2019/444 Esas 2019/1903 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İş Mahkemesi'nden verilen kararların tefhim ve tebliğ tarihinden itibaren 8 gün içinde temyiz edilebileceği belirtildi. Bölge Adliye Mahkemesinin para ile değerlendirilemeyen dava ve işler hakkındaki kararları ile miktar veya değeri beş bin Türk lirasını geçen davalar hakkındaki nihaî kararlara karşı da temyiz yoluna başvurulabileceği ifade edildi. Temyiz sınırı, dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınarak belirlenirken, faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderlerinin hesaba katılmayacağı belirtildi. Ayrıca, birleştirilen davalarda, ihtiyari dava arkadaşlığında ve karşılık davalarında temyiz sınırının ayrı ayrı belirleneceği vurgulandı. Kesinlik sınırının, iş mahkemelerinde verilen kararlarda da uygulanması gerektiği ve seri olarak açılan davalarda her dosya için kesinlik sınırına bakılması gerektiği belirtildi. Dosya içeriğine göre davalının temyize konu ettiği miktarın kesinlik sınırı kapsamında kaldığından temyiz isteminin reddedildiği belirtildi. Kanun maddeleri ise şu şekilde açıklandı: İş Mahkemeleri Kanunu'nun 5. maddesi, 8. maddesi ve 15. maddesi, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 427. maddesi.

9. Hukuk Dairesi 2019/444 E. , 2019/1903 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : SOSYAL GÜVENLİK HUKUKUNDAN KAYNAKLANAN

YARGITAY KARARI
5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun 5.maddesine göre iş mahkemesinden verilen kararlar tefhim ve tebliğ tarihinden itibaren 8 gün içinde temyiz olunabilir. Bu süre içinde temyiz dilekçesinin hakime havale edildikten sonra temyiz defterine kaydının yaptırılması ve harcının yatırılması gerekir.
5521 Sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun 8. maddesinin 3. fıkrasına göre karar tarihi itibariyle Bölge Adliye Mahkemesinin para ile değerlendirilemeyen dava ve işler hakkındaki kararları ile miktar veya değeri beş bin Türk lirasını geçen davalar hakkındaki nihaî kararlara karşı tebliğ tarihinden başlayarak sekiz gün içinde temyiz yoluna başvurulabilir.
Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Birleştirilen davalarda, temyiz sınırı her dava için ayrı ayrı belirlenir.
İhtiyari dava arkadaşlığında, temyiz sınırı her dava arkadaşının davası için ayrı ayrı belirlenir.
Karşılık davada, temyiz sınırı asıl dava ve karşılık dava için ayrı ayrı belirlenir.
Tespit davalarında, temyiz sınırı tespit davasının öncüsü olduğu eda davasının miktar ve değerine göre belirlenir.
Temyiz sınırından fazla bir alacağın tamamının dava edilmiş olması halinde, hükümde asıl istemin kabul edilmeyen bölümü temyiz sınırını geçmeyen tarafın temyiz hakkı yoktur. Kısaca temyize konu edilen miktara bakılarak kesinlik belirlenir.
Alacağın bir kısmının dava edilmesi halinde, kısmi davada kesinlik sınırı dava edilen miktara göre değil, alacağın tamamına göre belirlenir.
Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 06.06.1975 gün ve 1975/6-8 sayılı içtihadında, “ 5521 sayılı yasada açık düzenleme olmamakla birlikte, bu yasanın 15. maddesindeki düzenleme gereği HUMK.nun 427 maddesindeki kesinlik sınırının iş mahkemelerinde verilen kararlarda da uygulanması gerektiği, grup halinde açılan davaların salt iş mahkemelerine özgü bir dava türü olmadığı, bu nedenle seri olarak açılan davalarda her dosya için kesinlik sınırına bakılması gerektiği” açıkça belirtilmiştir.
Dosya içeriğine göre davalı tarafından temyize konu edilen miktar 1.220,95 TL fazla çalışma alacağı, 225,40 genel tatil alacağı, 100,00 TL hafta tatili alacağı ve 87,85 TL ihtarname gideri olmak üzere toplam 1.634,20 TL olup karar tarihi itibariyle 2.270,00 TL kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davalının temyiz isteminin REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 22/01/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.