Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/5170 Esas 2019/5026 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/5170
Karar No: 2019/5026
Karar Tarihi: 28.11.2019

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/5170 Esas 2019/5026 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Taraflar arasında yapılan sıra cetveline şikayet davasında, bedeli paylaşıma konu taşınmaz üzerine konulan haczin taşınmaz sahibi olan şirketin vergi borcu nedeniyle yapıldığı ancak davalı idarenin yeterli girişimde bulunmadığı, şirket ortak ve yöneticilerinin sorumluluklarının Vergi Usul Kanunu ve Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun ile düzenlendiği ve bu nedenle doğrudan doğruya yapılan hacizlerin imtiyazlı alacak olarak kabul edilemeyeceği gerekçesiyle şikayetin kabulüne karar verildiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise 213 sayılı Vergi Usul Kanunu ile 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un mükerrer 35. maddesi gösterilmiştir.

23. Hukuk Dairesi 2016/5170 E. , 2019/5026 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
ŞİKAYETÇİ : ...
ŞİKAYET
OLUNANLAR :

Taraflar arasındaki sıra cetveline şikayet davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde şikayet olunan ... vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Şikayetçi vekili, Turgutlu İcra Müdürlüğü"nün 2011/2109 esas sayılı icra takip dosyasında satışa konu taşınmaz bedelleri için 06.08.2015 tarihli sıra cetveli düzenlendiğini sıra cetvelinde ilk sırada yer alan vergi daireleri tarafından konulan hacizlerin borçlu hakkında takip yapılmadan konulduğunu, borcun borçlunun kişisel borcu olmayıp şirkete ait olduğu, borçlu hakkında usulüne uygun yapılmış takibinde bulunmadığını, "borçlunun kendisine ait gayrimenkulünü rızası ile teminat göstermesinin hacizlerini geçerli kılmayacağı bu nedenle her iki davalı ... Dairesince konulan hacizlerin geçersiz olduğunu ileri sürerek 06/08/2015 tarihli sıra cetvelinin iptalini talep ve şikayet etmiştir.
Şikayet olunan .... Dairesi vekili, şikayetin reddini istemiştir.
Şikayet olunan ..., şikayetin reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, bedeli paylaşıma konu taşınmaz üzerine davalı yanca konulan haczin dayanağının, taşınmaz sahibinin ortağı olduğu limitet şirkete ait vergi borcu olduğu; davalı idarenin bu alacağın tahsili için şirket hakkındaki yasal işlemleri tamamlamadığı, bir başka ifade ile şirketin aciz halinde olduğunun tespiti bağlamında yeterli girişimde bulunmadığı; diğer yandan da dava dışı borçlu aleyhine takibata başlanmadığı, bu sebeple Şirket ortak ve yöneticilerinin, şirketin vergi borcundan sorumluluğu hususunun düzenleniş olduğu 213 sayılı Vergi Usul Kanunu ile 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un mükerrer 35. maddesindeki yasal prosedür izlenmeksizin, doğrudan doğruya haciz konulması halinde, bu haczin, imtiyazlı alacak olarak kabul edilemeyecek olduğu gerekçesiyle şikayetin kabulüne karar verilmiştir.
Kararı şikayet olunan Turgutlu Vergi Dairesi vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre şikayet olunan ... vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle şikayet olunan ... vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, kararın tebliğinden itibaren 10 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 28.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.