MAHKEMESİ : MERSİN 2. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 14/09/2011
NUMARASI : 2009/792-2011/658


DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, genel tatil ve bayram ücreti, hafta sonu tatil ücreti ile fazla çalışma ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 01/04/1995 tarihinde davalı işverenin yönetiminde bulunan sitede bahçıvan, kapıcı, havuzcu, temizlik işçisi olarak çalışmaya başladığını, 10/09/2009 tarihine kadar kesintisiz olarak çalıştığını, işveren tarafından hiçbir sebep yokken haksız ve ihbarsız olarak iş akdine son verildidiğini belirterek 2.500,00 TL kıdem tazminatının, 750,00 TL ihbar tazminatının, 1.250,00 TL yıllık izin ücretinin, 2.500,0 TL genel tatil ve bayram ücretinin, 3.000,00 TL hafta sonu tatil ücretinin ve 7.000,00 TL fazla çalışma ücretinin faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının iş akdinin Mersin 1. Noterliğinin 10/09/2009 tarih ve 14687 yevmiye numaralı ihtarnamesi ile İş Kanunun 25/2-e ve 25/2-h maddesi gereğince" güveni kötüye kullanmak ... " ve " işçinin yapmakla ödevli bulunduğu görevleri kendisine hatırlatıldığı halde yapmamakta ısrar etmesi" sebepleri ile sona erdirildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, 01/04/1995 tarihinden 19/09/2009 tarihine kadar davacının davalıya ait işyerinde belirsiz ve tam süreli iş akdi ile sitede lojman tahsis edilerek bahçıvanlık, havuzun ve merdivenlerin yıkanması , sahilin temizlenmesi, arıtmanın temizlenmesi işlerinde istihdam edildiği, iş aktinin haklı nedenle feshedildiğinin işverence ispat edilemediği, çalıştığı yerde oturan davacının fazla çalışma ücretini isteyemeceği, gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Yerel Mahkemece davalı işyerinde kapıcılık, bahçıvanlık, havuz ve merdivenlerin bakımı yıkanması , sahilin ve arıtmanın temizlenmesi gibi işlerde istihdam edilen davacının çalıştığı sitede bulunan dairede oturması nedeniyle fazla çalışma isteğinin reddine karar verilmiş ise de Mahkemenin bu kabulü dosya kapsamına uygun düşmemektedir.
Tanık anlatımlarına göre davacının havuzlu ve 125 dairelik sitede 07-19 saatleri arasında çalıştığı ayrıca iş olduğunda günün her saatinde çağrıldığı, aynı zamanda siteye ait bir dairede oturduğu anlaşılmaktadır.
Davacının yaptığı iş kapıcılık, bahçıvanlık, havuz bakımı, temizlik gibi işler olmakla geniş bir sorumluluğu gerektirmektedir. Sorumlu kılınan zamanın ise karşılığı bulunmalıdır. Aksi halde davacının emeği ve sorumluluğu karşılıksız kalır. Mahkemece bilirkişi raporu doğrultusunda kabul edilen iş ve çalışma koşulları ile işyerinde ikamet koşullarının iç içe geçtiği şeklindeki iç içelik kavramı uygulamada "home ofis" şeklinde tanımlanan çalışma şekillerine ilişkin olup, somut olayda uygulama yeri bulunmamaktadır. Bu nedenlerle tanık anlatımları bir değerlendirmeye tabi tutularak sonuca gidilmesi gerekirken yazılı şekilde fazla çalışma alacağının reddine karar verilmesi hatalıdır.
3- Mahkemece reddedilen miktar yönünden davalı lehine hüküm altına alınan vekalet ücreti ise hatalı hesaplanmıştır.
Davacının dava dilekçesinde hüküm altına alınmasını istediği 7000 TL fazla çalışma alacağının tamamı reddedilmiş, 2500 TL olarak istediği genel tatil ücreti 703.22 TL olarak, 3000 TL olarak istediği hafta tatili ücreti 2560.03 TL olarak hesaplanmış, ıslah dilekçesi ile 3872.97 TL olarak istenen yıllık izin ücreti ise yargılama sonucunda 2382.36 TL olarak hüküm altına alınmıştır.
Yerel Mahkemece takdiri indirim dışında reddedilen toplam alacağa karşılık davalı lehine 178.75 TL vekalet ücretine hükmedilmesi hatalıdır. Tamamı reddedilen 7.000 TL fazla çalışma ücreti nedeni ile hükmedilecek vekalet ücreti dahi 840.00 TL. olmaktadır. Bu nedenle vekalet ücreti yeniden hesaplanmalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 23.01.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.