MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık izin ücreti, aylık çalışma ücreti, bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar ... Lojistik AŞ. İle ... Hizmet İş AŞ. avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 17/05/1999 tarihi ile 30/06/2008 tarihleri arasında şoför olarak davalılar nezdinde çalıştığını iş akdine haksız son verildiğini iddia ederek 250,00 TL kıdem tazminatının, mevduata uygulanan en yüksek faiz ile 250,00 TL ihbar tazminatının, 250,00 TL fazla çalışma ücretinin, 250,00 TL hafta tatili ücretinin, 250,00 TL bayram ve genel tatil ücretinin, 250,00 TL yıllık izin ücretinin ve 1.040,00 TL aylık çalışma ücretinin yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, işyerinde mazot çalma olayları ile ilgili davacının adının geçmesi nedeniyle ifadesine başvurulduğunda olaylarla ilgisini itiraf ettiğini ancak yazılı savunma vermediğini, iş akdinin 25/2-e ve h uyarınca haklı nedenle feshedildiğni savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, 17/05/1999 - 28/06/2008 tarihleri arasında aynı gruba ait davalı işverenlere ait işyerlerinde çalıştığı gerekçe gösterilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalılar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı davalılara ait işyerinde 17.05.1999- 30.06.2008 tarihleri arasında çalıştığını iddia etmiş yerel Mahkemece aynı gruba dahil davalı işverenlerin işyerlerinde çalıştığı kabul edilmiştir.
Mahkemece birden fazla davalı oluşu ve davacının davalılar nezdinde çalıştığının kabul edilmesine rağmen hüküm fıkrasında infazda tereddüte yol açacak şekilde "davalıdan tahsiline" şeklinde karar verilmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3/1. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) Sonuç:
Hüküm fıkrasındaki “ davalıdan alınarak davacıya verilmesine ” cümlelerinin çıkarılarak yerine “davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine” cümlelerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine, 23.01.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi