Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2415 Esas 2020/3920 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/2415
Karar No: 2020/3920

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2415 Esas 2020/3920 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi tarafından verilen 2020/2415 E. ve 2020/3920 K. sayılı karara göre, davacı kadının eşya ve çeyiz eşyalarına yönelik istinaf talebi kabul edilmiştir. Davalı erkeğin boşanma davasının fer\"ilerine yönelik temyiz itirazları da reddedilerek, ilk derece mahkemesinin verdiği hüküm onanmıştır. Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353/l-a-6 maddesi gereğince bölge adliye mahkemesi tarafından verilen kararlar kesin niteliktedir. Kanun maddesi, bölge adliye mahkemesi tarafından verilen kararların temyiz edilemez olduğunu belirtmektedir.

2. Hukuk Dairesi 2020/2415 E. , 2020/3920 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma-Ziynet ve Çeyiz Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, velayet, eşya ve çeyiz alacağı hakkında verilen karar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı erkeğin eşya ve çeyiz alacağına ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Davacı kadının eşya ve çeyiz eşyalarına yönelik istinaf talebinin kabulüne, ilk derece mahkemesinin 19/02/2019 tarihli duruşmada verdiği" ev ve çeyiz eşyası hakkında harcı yatırılıp açılmış bir dava bulunmadığından, davacının dava açması konusunda muhtariyetine" dair kararın kaldırılmasına, harçlandırıldığı takdirde bu konuda karar verilmek üzere dosyanın ilk derece mahkemesine iadesine karar verilmiş, bu karara karşı davalı erkek tarafından temyiz talebinde bulunulmuştur. Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 353/l-a-6 maddesi gereğince bölge adliye mahkemesi tarafından verilen kararlar kesin niteliktedir.
2-Davalı erkeğin boşanma davasının fer"ilerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar verilmesi gerekmiştir
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, eşya ve çeyiz alacağına yönelik temyiz dilekçesinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 267.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.17.09.2020 (Per.)