Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/24209 Esas 2014/17201 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/24209
Karar No: 2014/17201
Karar Tarihi: 08.09.2014

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/24209 Esas 2014/17201 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle üç kişinin ölümüne sebep olduğu gerekçesiyle TCK'nın 85/2, 22/3, 62/1 ve 53/6 maddeleri gereğince hüküm giymiştir. Mahkeme, taksirli suçlarda cezanın belirlenmesinde failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi, suçun işlendiği yer ve zaman gibi ölçütlerden yararlanılması gerektiğini belirtmiştir. Ancak sanığın tam kusurlu olduğu dikkate alındığında, olayda üç kişinin ölümüne sebep olduğu ve taksirin yoğunluğu göz önüne alındığında alt sınırdan daha fazla cezalandırılması gerektiğine hükmetmemiş ve bu nedenle karar temyiz edilmemiştir.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 85/2 maddesi: \"Taksirle öldürme suçu, birinci fıkradaki hükümlere göre cezalandırılan kişi tarafından işlenirse, fail hakkında yarı oranında hapis cezasına hükmolunur.\"
- TCK'nın 22/3 maddesi: \"Fiil, TCK'nın diğer hükümleri uyarınca ağırlaştırılmış hapis cezası veya müebbet hapis cezasını gerektirirse, taksirle işlenmesi halinde bile fail hakkında bu cezalardan yararlanılmaz.\"
- TCK'nın 62/1 maddesi: \"Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez: Taksirle işlenen suçlarda.\"
- TCK'nın 53/6 maddesi: \"Bir suç işlendikten sonra fail o yerden kaçtı ise, yahut

12. Ceza Dairesi 2013/24209 E. , 2014/17201 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 22/3, 62/1, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin, hükmedilen cezanın on yıl hapis cezasından aşağı olması nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 318 ve 5271 sayılı CMK"nın 299. maddeleri gereğince reddine karar verilerek yapılan incelemede;
Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. ve 22/4. maddelerinde yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sanığın tam kusurlu olduğunun mahkemece de kabul edildiği somut olayda; taksirin yoğunluğu ve olayda üç kişinin öldüğü gözetilerek, alt sınırdan daha fazla uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi; aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi sayılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 08/09/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.