Hırsızlık - tehdit - banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/17905 Esas 2021/19993 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/17905
Karar No: 2021/19993
Karar Tarihi: 29.11.2021

Hırsızlık - tehdit - banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/17905 Esas 2021/19993 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yargıtay 2. Ceza Dairesi tarafından verilen 2021/17905 E. ve 2021/19993 K. sayılı kararda, sanığın hırsızlık, tehdit ve banka ya da kredi kartlarının kötüye kullanılması suçlarından mahkumiyetine karar verildiği belirtilmektedir. Temyiz isteminin ise suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı gerekçesiyle reddedildiği ifade edilmiştir. Kararda, sanığın TCK'nın 245. maddesinde öngörülen hapis cezası ile birlikte adli para cezasına da hükmedilmesi gerektiği ancak hükümde adli para cezasının yer almaması nedeniyle bozma sebebi yapılmadığı vurgulanmıştır. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarına ilişkin de açıklamalar yapılmış ve bu konuda yapılan değişikliklerin infaz aşamasında dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir.
Yukarıdaki kararda, TCK'nın 245. maddesi hapis cezası ile birlikte adli para cezasını da öngörmekte ve bu cezanın hüküm tesis edilirken yer alması gerektiği belirtilmektedir. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesi yargılama sürecinde uygulanacak hak yoksunluklarına ilişkin düzenlemeler içermekte ve bu konuda yapılan değişikliklerin infaz aşamasında dikkate alınması gerektiği vurgulanmaktadır.

2. Ceza Dairesi 2021/17905 E. , 2021/19993 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık, tehdit, banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK"nın 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."" ve aynı Kanun"un 294. maddesinin ise; ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık müdafiinin temyiz isteminin, dosya kapsamındaki deliller itibariyle suçun sanık tarafından işlendiği sabit olmadığı halde cezalandırılma yoluna gidildiği ile noter senedinin sahte olduğuna ve sanığın temyiz isteminin de hukuka uygun olmayan ikrarlarının hükme esas alınmayacağına yönelik olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Sanığın üzerine atılı TCK"nın 245. maddesinde hapis cezası ile birlikte adli para cezası da öngörüldüğü halde sanık hakkında hüküm kurulurken adli para cezasına hükmedilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 tarihli ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanık hakkında katılana yönelik eylemleri sebebiyle hırsızlık, tehdit ve banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçlarından kurulan hükümlerde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, sanık ve müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, 5271 sayılı CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKÜMLERİN istem gibi ONANMASINA, 29.11.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.