Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2013/4461 Esas 2013/9272 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ..."nı (Orman ve Su İşleri Bakanlığı) temsilen Hazine vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Akyuva Köyü 101 ada 1 parsel sayılı taşınmaz, yörede 5304 sayılı Kanunla değişik 3402 sayılı Kanunun 4. maddesi gereğince yapılan çalışmalar sırasında orman vasfı ile Hazine adına tespit edilmiş ve tutanak 10.10.2006 ve 09.11.2006 tarihleri arasında kısmî ilâna çıkarılmış ve kesinleşmiştir
Davacı, kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanarak yaklaşık 5000 m² yüzölçümündeki taşınmazının orman sınırları içinde bırakıldığını, bu taşınmazın ormanla ilgisinin bulunmadığını iddia ederek, tespitin iptali ile adına tescili talebi ile dava açmıştır.
Mahkemece, davanın süresinde açılmadığından görev yönünden reddine karar verilmiş; hüküm davalılar ... (Orman ve Su İşleri Bakanlığı) ile Orman Yönetimi vekilleri tarafından temyiz edilmekle, Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 29/11/201 tarihli ve 2010/12186 E.- 14770 K. sayılı kararı ile onanmış ve dava dosyası sulh hukuk mahkemesine aktarılmış; yargılama sırasında davacı davasından feragat etmiş ve mahkemece, vaki feragat nedeniyle karar verilmesine yer olmadığı kararı verilmiş, hüküm davalı ..."nı (Orman ve Su İşleri Bakanlığı) temsilen Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, orman sınırlandırılmasına itiraz ve tescil niteliğindedir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede 5304 sayılı Kanun ile değişik 3402 sayılı Kanunun 4. maddesi gereğince yapılan ve 10.10.2006 ve 09.11.2006 tarihleri arasında kısmî ilâna çıkarılarak kesinleşen orman sınırlandırılması vardır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye göre,mahkemece, her iki davalı kurum lehine ret sebebinin aynı olması nedeniyle ...Ü.T"nin 3/2. maddesi gereğince tek vekâlet ücreti verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak; mahkemece, davacının feragat etmiş olması nedeniyle davanın feragat nedeniyle reddine karar verilmesi gerekirken, karar verilmesine yer olmadığı şeklinde hüküm kurulmuş olması doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu nedenle; hüküm fıkrasının 1. bendinin tamamen hükümden çıkartılarak, bunun yerine “Davanın feragat nedeniyle reddine” cümlesinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla H.U.M.K."nun 438/7. maddesine göre bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA 22/10/2013 günü oy birliği ile karar verildi.