Yargıtay - Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/1328 Esas 2015/1164 Karar Sayılı İlamı

21. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1328
Karar No: 2015/1164
Karar Tarihi: 14.05.2015

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/1328 Esas 2015/1164 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyet kararı verildiği belirtilen kararda, temyiz istemine bağlı olarak yapılan incelemede, sanıkların temyiz itirazlarının reddedildiği ancak, mahkemenin hak yoksunluğuna ilişkin hükümlerinin 5237 sayılı yasanın ilgili maddelerine göre uygulanması gerektiği ancak bu hususun göz ardı edilerek hükümler kurulduğu ifade edilmiştir. Bu noktada, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu durumun, 5320 sayılı yasanın 8. maddesi uyarınca 1412 sayılı yasanın ilgili maddesiyle düzeltilmesinin mümkün olduğu belirtilmiştir. Sonuç olarak, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin düzeltilerek onaylanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53. maddesi (1. fıkra c bendi ve 3. fıkra) ve 1412 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 322. maddesi olarak belirtilmiştir. 5237 sayılı yasanın 53. maddesi, hak yoksunluğu hükümlerini detaylandırmaktadır ve koşullu salıverilme ile ilgili düzenlemeler içermektedir. 1412 sayılı yasanın 322. maddesi ise, mahkeme hükümlerinin düzeltilmesi konusunda açıklamalar içermektedir.

21. Ceza Dairesi 2015/1328 E. , 2015/1164 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Temyizin kapsamına göre; sanıklar hakkında resmi belgede sahtecilikten kurulan hükümlere hasren yapılan incelemede:
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanıkların, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine; ancak:
5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun, aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilen hükümlünün kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden yazılı şekilde hükümlerin kurulması,
Yasaya aykırı ise de; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Yasanın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hükümlerin fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkartılarak, yerlerine, “53. maddenin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkranın diğer bentlerinde yazılı haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresi eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.