MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma


Yukarıda tarihi, konusu ve tarafları gösterilen hükmün; onanmasına dair Dairemizin 19.02.2020 gün ve 2020/506-2020/1298 sayılı ilamıyla ilgili karar düzeltme isteminde bulunulmakla, evrak okundu, gereği düşünüldü;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 1.10.2011 tarihinde yürürlüğe girmiş ise de, bu Kanuna 6217 sayılı Kanunla ilave edilen geçici 3. maddenin (1.) bendinde, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26.09.2014 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı hükme bağlandığından, karar düzeltme talebinin incelenmesi gerekmiştir.
1-Davalı kadın, karar düzeltme dilekçesinde adli yardım talebinde bulunmuştur. Adli yardıma ilişkin usul ve esaslar Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 334-340. maddelerinde düzenlenmiş olup, aynı Kanunun 336/3. maddesine göre adli yardım talebi kanun yollarına başvuru sırasında Yargıtay"a da yapılabilir ve Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 337/1. maddesi uyarınca da duruşma yapılmaksızın talep hakkında karar verilebilir. Davalı kadının adli yardım talebini içeren dilekçesi ve dosya kapsamındaki belge ve bilgiler birlikte değerlendirildiğinde; kendisi ve ailesinin geçimini önemli ölçüde zor duruma düşürmeksizin gereken kanun yoluna başvuru giderlerini kısmen veya tamamen ödeme gücünden yoksun olduğu kanaatine varıldığından, davalı kadının adli yardım talebinin kabulüne karar vermek gerekmiştir.
2- Karar düzeltme talebinin incelenmesine gelince;
a-Temyiz ilamında yer alan açıklamalara göre, davalı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan karar düzeltme itirazları yersizdir.
b-Mahkemece verilen 01.03.2016 tarihli ilk hükümde, tarafların boşanmalarına, ortak çocuğun velayetinin babaya verilmesine, davalı kadın yararına karar tarihinden itibaren aylık 150 TL tedbir nafakasına hükmedilmiş, kadının yoksulluk nafakası ve tazminat taleplerinin ise reddine karar verilmiştir. Davalı kadın tarafından hükmün tamamı yönünden temyiz edilmesi üzerine hüküm; kadının ağır değil tarafların eşit kusurlu olduğu ve kadının süresinde olmayan tazminat ve yoksulluk nafakası talepleri hakkında karar verilmesine yer olmadığı kararı vermek gerekirken, ret kararı verilmesinin hatalı olduğu yönlerinden bozulmuş, davalı kadının karar düzeltme talebi de 29.04.2019 tarihli Dairemiz kararı ile reddedilmiştir. Mahkemece, bozmaya uyularak verilen 24.10.2019 tarihli kararda, kesinleşen yönlere ilişkin yeniden karar verilmesine yer olmadığına, kadının yoksulluk nafakası ve tazminat talepleri hakkında karar verilmesine yer olmadığına ve kadının tedbir nafakası miktarının artırılması talebinin reddi ile kadın yararına takdir edilen aylık 100 TL tedbir nafakasının kararın kesinleştiği tarihe kadar devamına karar verilmiştir. Hükmün yine davalı kadın tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 19.02.2020 tarihli ilamı ile hükmün onanmasına karar verilmiştir. Bozmadan önce verilen ilk hükmün yalnızca davacı kadın tarafından temyiz edildiği göz önüne alındığında, davalı kadın yararına tedbir nafakası miktarı yönünden usuli kazanılmış hak oluşmuştur. Ne var ki, bu husus ilk inceleme sırasında gözden kaçırılmış olup davalı kadın yararına daha önce aylık 150 TL tedbir nafakasına hükmolunduğu halde mahkemece aylık 100 TL tedbir nafakasına hükmolunması doğru olmamıştır. O halde, davalı kadının karar düzeltme isteğinin kısmen kabulüne, Dairemizin tedbir nafakasına yönelik onama kararının kaldırılmasına, hükmün açıklanan sebeple tedbir nafakası yönünden bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Davalı kadının karar düzeltme isteğinin Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 440-442. maddeleri gereğince kısmen KABULÜNE, yukarıda 2/b bendinde gösterilen sebeple Dairemizin 19/02/2020 gün ve 2020/506-2020/1298 sayılı ilamındaki tedbir nafakasına ilişkin onama kararının KALDIRILMASINA, hükmün açıklanan sebeple davalı kadın lenine hükmedilen tedbir nafakasına yönelik bölümünün BOZULMASINA, davalı kadının diğer karar düzeltme itirazlarının ise yukarıda 2/a bendinde gösterilen sebeple REDDİNE oybirliğiyle karar verildi.23.09.2020 (Çrş.)