Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/4111 Esas 2015/13323 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, fark kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davalıya ait iş yerinde coğrafya öğretmeni olarak çalışan müvekkilinin haftada en az yetmiş saat fazla çalışma yaptığını, gerçek ücretinin bordrolaştırılmadığını, bir kısım kıdem tazminatı alacağının ödendiğini belirterek fark kıdem tazminatı ile fazla çalışma alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının ücretinin iş sözleşmesine göre ödendiğini, aynı sözleşmede yirmi saat ders ve yirmi saat ek ders olmak üzere haftalık kırk saat derse girmesinin kararlaştırıldığını, bu sebeple davacının fazla çalışmasının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Dosya kapsamındaki kayıt ve belgelerden; davalı işverenliğe ait iş yerinde 10.10.2005- 31.08.2011 tarihleri arasında coğrafya öğretmeni olarak görev yapan davacının yirmi saat asıl ders, yirmi saat de ek ders çalışma sistemine göre çalıştığı anlaşılmaktadır. Davacının yöneticilik gibi başka bir görevi de bulunmadığına göre, çalışma saatlerinin verdiği ders saatlerine göre belirlenerek ödenmemiş fazla çalışma alacağının bulunup bulunmadığının tespiti gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.