Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2021/7777 Esas 2022/696 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ



Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; davalı ile ... merkezinde bir yıl süreli stand alanı kiralama sözleşmesi imzaladığını, kiralanan yeri 01/06/2013 tarihinde teslim aldığını ancak 18/09/2013 tarihinde erken ve haksız olarak sözleşmeyi fesheden davalının standı sökerek depoya kaldırdığını, bu nedenle zarara uğradığını ileri sürerek; öncelikle kira sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğinin tespiti ile erken tahliye nedeniyle ödenen altı aylık kira bedelinden iadesi gereken iki ay on iki günlük kira bedeli olan 7.929,60 TL’nin, franchise/bayilik sözleşmesi gereğince bayilik bedeli olan 28.000 TL’nin, davalı tarafından standın dağıtılması suretiyle depoya kaldırılan ürünlerin değeri olan 5.000 TL’nin, sözleşmenin zamanından önce feshi nedeniyle sekiz ay on iki gün boyunca yoksun kalınan 78.750 TL kârın ve 10.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile yoksun kalınan kazanç kaybı istemi 13.310,64 TL artırılarak 92.060,64 TL'nin tahsili istenilmiştir.
Davalı; ... Ltd. Şti.nin malik olduğunu, ... Ltd. Şti.nin ise diğer davalı şirkete vekaleten sözleşmeyi imzaladığını, ... Ltd. Şti.ye açılan davanın husumetten reddi gerektiğini, kira sözleşmesi hükümlerine göre davanın haksız olduğunu, kiracıya kira sözleşmesinde yer alan yetkiye göre yer değişikliği teklifi yapıldığını, kabul edilmeyince kira sözleşmesinin 7.1 maddesinde yer alan hüküm gereği feshine karar verildiğini, kiracıya sözleşmenin feshedildiğini bildirilerek standı ve tüm ürünleri kaldırması için bir gün süre tanındığını, kiracının standı kaldırmaması üzerine standın içindeki tüm ürünler ile birlikte depoya kaldırıldığını savunarak, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hüküm; davalı tarafın temyizi üzerine, Dairece verilen 09/04/2019 tarihli ve 2018/6931 E. 2019/3135 K. sayılı kararla; davalının sair temyiz itirazları reddedilerek, kiralanan genel hükümlere tabi olduğundan davalı kiraya verenin sözleşmeyi feshinin kira sözleşmesi hükümlerine göre haksız bir fesih olarak değerlendirilemeyeceği, bu nedenle haksız fesih durumunda talep edilebilecek olan kâr kaybı istemi ile bayilik bedeli adı altında talep edilen tazminat isteminin reddine karar verilmesi gerektiğinden bahisle bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde; davanın kısmen kabulü ile kira bedeli olan 7.376,45 TL'nin fesih tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine, davacı kendisini vekille temsil ettirdiğinden kabul edilen kısım yönünden karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT uyarınca hesaplanan 1.740 TL ücreti vekaletin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davalı kendisini vekille temsil ettirdiğinden ret edilen kısım yönünden karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT uyarınca hesaplanan 13.668,80 TL ücreti vekaletin davacıdan alınarak davalıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
1) Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2) Karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesinin ilgili bölümü şöyledir: “Maddi tazminat istemli davanın kısmen reddi durumunda, karşı taraf vekili yararına bu Tarifenin üçüncü kısmına göre hükmedilecek ücret, davacı vekili lehine belirlenen ücreti geçemez."
Buna göre mahkemece; davalı lehine hükmedilecek vekalet ücretinin, davacı lehine hükmedilen 1.740 TL’yi geçemeyeceği gözetilerek, davalı lehine 1.740 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde 13.668,80 TL vekalet ücretine hükmedilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması HUMK'nın 438/ 7 maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının (8) numaralı bendinde yer alan "13.668,80 TL" rakamının çıkartılarak yerine "1.740 TL" rakamının yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK'nın Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK'nın 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 08/02/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.