Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2022/562 Esas 2022/6386 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Kullanım Kadastrosu

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, asıl davanın reddine, birleşen davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Mahkemenin vermiş olduğu önceki karar Yargıtay tarafından bozulmuş olup, bozma ilamında özetle “206 ada 10 parsel sayılı taşınmaza ilişkin emlak beyanı, vergi kaydı bulunup bulunmadığının ve varsa ödenip ödenmediğinin araştırılması, ondan sonra mahallinde yeniden keşif yapılarak taşınmazın kullanım kadastrosu yapıldığı tarih ve öncesinde kim tarafından, hangi tarihten beri ve ne şekilde tasarruf edilerek kullanıldığının saptanması; bundan sonra tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre hüküm kurulması” gereğine değinilmiş, ayrıca 206 ada 9 ve 13 parsel sayılı taşınmazlar hakkında açılan davanın feragat nedeniyle reddine karar verilmiş olmasına göre; kendisini vekille temsil ettiren davalı Hazine lehine AAÜT gereğince vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin göz ardı edilmesi ve 206 ada 9-10-13 parseller davalı olduğu halde hükümde 106 ada 9-10-13 parseller olarak belirtilmiş olmasının da isabetsiz olduğu belirtilmiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda; asıl davanın reddine, birleşen davanın kabulüne, 10 parsel sayılı taşınmaz kaydına davacı ... lehine zilyetlik şerhi işlenmesine, taraflar yararına vekalet ücreti takdirine yer olmadığına karar verilmiş; hüküm, davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1. Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına ve uyulan bozma ilâmında açıklandığı üzere işlem yapılıp sonucu dairesinde hüküm tesis edildiğine göre, davalı vekilinin aşağıda belirtilen hususlar dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2. Dava konusu taşınmazlar 206 ada 9, 13, 10 parseller olmasına karşın, hüküm fıkrasında 106 ada yazılmış olması, ayrıca 206 ada 9 ve 13 parsel sayılı taşınmazlara yönelik dava reddedilmiş olmasına karşın, davalı Hazine lehine vekalet ücretine hükmedilmemiş olması yanlış ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden HUMK'un 438/7. maddesi uyarınca kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte açıklanan sebeple davalı Hazine vekilinin temyiz itirazının kabulü ile; hüküm fıkrasının 1., 2. ve 3. bentlerinde “106 ada” yerine “206 ada” yazılmasına, hüküm fıkrasının 4. bendinde “taraflar yararına vekalet ücreti takdirine yer olmadığına” ibaresinin çıkartılarak, yerine “karar tarihinde yürürlükte olan AAÜT’ne göre 4.080 TL vekalet ücretinin davacı ...’den alınarak kendisini vekille temsil ettiren davalı Hazine’ye verilmesine” yazılmasına, hükmün 6100 sayılı HMK'nin Geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK'un 438/7. fıkrası gereğince düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, davalının sair temyiz itirazlarının 1. bentte gösterilen nedenlerle reddine, taraflarca HUMK'un 440/I maddesi gereğince Yargıtay ilamının tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, 29.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.