Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/10584 Esas 2015/13306 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, iş sözleşmesinin geçerli sebep olmadan davalı işveren tarafından feshedildiğini belirterek feshin geçersizliğine ve davacı işçinin işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin haklı sebeple feshedildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Dairemizin 18.06.2013 tarih 2013/14388 esas 2013/14776 karar sayılı bozma ilamına uyularak yapılan yargılama kapsamında, mahkemece, işveren tarafından işçinin kusuru ve zarar olgusunun ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile feshin geçersizliğine ve davacının işe iadesine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davalı feshinin haklı sebebe dayanıp dayanmadığı noktasında toplanmaktadır.
Somut olayda; tır şoförü olarak çalışan davacının iş sözleşmesi, 2011 yılı Temmuz ve Ağustos aylarında şirketin belirlediği mazot oranlarının çok üstünde yakıt oranları çıkardığı gerekçesi ile 4857 sayılı İş Kanunu"nun 25/II-(ı) maddesi gereğince feshedilmiştir. Her ne kadar Dairemizin 18.06.2013 tarih 2013/14388 esas 2013/14776 karar sayılı bozma ilamında belirtilen hususların aydınlatılması amacıyla alınan 25.09.2014 tarihli bilirkişi raporunda; davacının yakıt tüketiminde fazlalık bulunmakla birlikte, bunun ne oranda olacağı konusunda net bir tespitin yapılamayacağı, maddi zararın feshe gerekçe olarak gösterilemeyeceği görüşü bildirilmiş ise de, aynı bilirkişi raporunda işverene verilen zararın davacının otuz günlük ücretini aşıp aşmadığının belirlenemeyeceğinin belirtilmesi ve davacının yakıt tüketimindeki fazlalığın sabit olması karşısında, davacının feshe konu eyleminin haklı sebep ağırlığına varmamakla birlikte geçerli fesih sebebi teşkil ettiğinin kabulü gerekir. Taraflar arasındaki güven ilişkisi zedelendiğinden, işverenden artık mevcut iş ilişkisinin devamı beklenemez. Feshin geçerli sebebe dayandığı anlaşılmakla, davanın reddi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsizdir.
Sonuç:
Belirtilen sebeple, 4857 sayılı Kanun"un 20. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan gerekçe ile;
1-Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Davanın REDDİNE,
3-Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
4-Davacının yapmış olduğu yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı 175,00 TL yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,
5-Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 1.500,00 TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6-Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, kesin olarak 13.04.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.