Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/1790 Esas 2014/17099 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/1790
Karar No: 2014/17099
Karar Tarihi: 02.09.2014

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/1790 Esas 2014/17099 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacının maddi ve manevi tazminat talebinin reddedilmesine ilişkin bir hüküm verilmiştir. Davacı, 466 sayılı Kanun uyarınca tazminat talebinde bulunmuştur. 466 sayılı Kanun'un 2. maddesindeki üç aylık sürenin başlangıcı için 21/04/1975 tarih ve 3-5 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı'na atıf yapılarak kesinleşen beraat kararından davacının haberdar olmasının arandığı belirtilmiştir. Tazminat davasının ne zamana kadar açılması gerektiği konusunda bir açıklama bulunmamakla birlikte, dava süresi bakımından Borçlar Kanunu'nun 60. maddesindeki sürenin kabul edilmesi gerektiği ve her koşulda davanın 10 yıllık süre içinde açılması gerektiği kabul edilmiştir. Kanun dışı yakalanan veya tutuklananlar bakımından beraat hükmünün kesinleşmesinden itibaren 10 yıl dolduktan sonra 466 sayılı Kanun'a göre tazminat istenemeyeceği belirtilmiştir. Kararda, davacının tazminat talebinin dayanağı olan ceza davasında 18 yıldan fazla süre geçtiği ve davanın süresinde açılmadığı gerekçesiyle davacının temyiz itirazlarının reddedildiği ve hükmün isteme uygun olarak onandığı belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise, 466 sayılı Kanun ve Borçlar Kanunu'nun 60. maddesi gösterilmi

12. Ceza Dairesi 2014/1790 E. , 2014/17099 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun uyarınca tazminat
Hüküm : Davanın süre yönünden reddi

Davacının maddi ve manevi tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dava 466 sayılı Kanun hükümlerine dayalı tazminat istemine ilişkin olup, Ceza Genel Kurulu"nun 23/03/2010 tarih ve 2009/256 esas-2010/57 sayılı kararında 466 sayılı Kanun"un 2. maddesindeki üç aylık sürenin başlangıcı için 21/04/1975 tarih ve 3-5 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı"na atıf yapılarak kesinleşen beraat kararından davacının haberdar olmasının arandığı, adı geçen kararda tazminat davasının ne zamana kadar açılması gerektiğine dair bir açıklama bulunmamakla birlikte, hiçbir hakkın sonsuza dek dava konusu yapılamayacağı, özel hukuk kapsamında değerlendirilmesi gereken bu talebin de makul bir süre içinde dava konusu edilmesi gerektiği, dava süresi bakımından en lehe kabul ile Borçlar Kanunu"nun 60. maddesindeki sürenin kabulü gerektiği ve her koşulda davanın 10 yıllık süre içinde açılması gerektiği kabul edilmekle, kanun dışı yakalanan veya tutuklananlar bakımından beraat hükmünün kesinleşmesinden itibaren 10 yıl dolduktan sonra 466 sayılı Kanun"a göre tazminat istenemeyeceği, bu kapsamda tazminat talebinin dayanağı olan ceza dava dosyasında; 04.03.1994 tarihinde verilip, 19.04.1994 tarihinde kesinleşen beraat hükmü ile tazminat davasının açılmış olduğu 04.12.2012 tarihine kadar, 18 yıldan fazla süre geçtiği, davacının bu uzun süre içerisinde beraat hükmünden haberdar olmadığından söz etmenin yaşamın olağan akışına uymayacağı ve süresinde açılmayan davanın reddine karar verilmesinde isabetsizlik olmadığı anlaşılmakla;
Yapılan incelemeye, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre, davacı vekilinin 466 sayılı Kanun hükümlerine zamanaşımının uygulanamayacağı, davanın süresinde açıldığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 02/09/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.