Hırsızlık - Mala zarar verme - İşyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/1836 Esas 2015/1957 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1836
Karar No: 2015/1957
Karar Tarihi: 15.06.2015

Hırsızlık - Mala zarar verme - İşyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/1836 Esas 2015/1957 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hırsızlık, mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından mahkum olmuştur. Temyiz sonucunda, sanığın hapis cezasının infazının tamamlanıncaya kadar haklarından yoksun kılınması kararı bozulmuştur. Ancak, koşullu salıverilen sanık hakkında yasaklamanın uygulanmaması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, hükümler düzeltilerek onanmıştır.
Kanun Maddeleri: TCK'nın 53. maddesi.

22. Ceza Dairesi 2015/1836 E. , 2015/1957 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, Mala zarar verme, İşyeri dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın, TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine, “Sanığın, TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına,” cümlesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.06.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.