Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/30319 Esas 2021/19992 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/30319
Karar No: 2021/19992
Karar Tarihi: 29.11.2021

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/30319 Esas 2021/19992 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükmü verildiği belirtilmiştir. Konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarına yönelik temyiz itirazları reddedilerek hükümlerin onanmasına karar verilmiştir. Ancak, hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazları incelendiğinde, sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği ve savunma hakkının kısıtlandığı gerekçeleriyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Kararda, TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarına 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesiyle yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanığa yüklenen TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının beş yıldan fazla olması durumunda zorunlu müdafii atanması gerektiği hatırlatılmıştır.

2. Ceza Dairesi 2020/30319 E. , 2021/19992 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
1- Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a- 5237 sayılı TCK"nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun"un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK"nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının beş yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2021 tarihli ve 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK"nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
b- Dairemizin 07.10.2019 tarihli ve 2019/2835 E., 2019/14936 K. sayılı bozma ilamından önceki hükümler yalnız sanık tarafından temyiz edildiğinden, sanık hakkında bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda hırsızlık suçundan hükmolunan cezanın 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi gereğince 4 yıl 10 ay 10 gün hapis cezası olarak infazına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden sanığın hırsızlık suçundan sonuç olarak 4 yıl 10 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 29.11.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.