Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15887 Esas 2020/1605 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/15887
Karar No: 2020/1605
Karar Tarihi: 23.01.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15887 Esas 2020/1605 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, asliye ceza mahkemesinde görülen ve kasten yaralama suçundan dolayı mahkumiyet kararı verilen davada, temyiz sebeplerini reddetmiştir. Ancak, sanık hakkında güncel adli sicil kaydına göre tekerrüre esas başkaca mahkumiyeti bulunmadığı için tekerrüre esas alınan suçun uzlaşma kapsamında olup olmadığının mahkemeden sorulması gerektiğine karar verilmiştir. Ayrıca, suç tarihinde (1) yaşında olan oğlunun mağdura yönelik gerçekleştirdiği eylemde birden fazla nitelikli halin aynı olayda gerçekleştiği gözetilerek, sanık hakkında TCK'nin 86/2. maddesi gereğince temel cezaya hükmedilirken alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi sonucu eksik ceza tayini yapıldığına karar verilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesinin bir kararı nedeniyle bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58/3. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 61. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/3-a maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/3-b maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 3. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1. maddesi (iptal edilen hükümler)
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. maddesi
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi
- Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli kararı

3. Ceza Dairesi 2019/15887 E. , 2020/1605 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Güncel adli sicil kaydına göre tekerrüre esas başkaca mahkumiyeti bulunmayan sanık hakkında, mükerrir olması nedeniyle 5237 sayılı TCK’nin 58/3. maddesi gözetilerek, TCK’nin 86/2. maddesinde yer alan seçimlik yaptırımlardan hapis cezasının tercih olunması ve sanık hakkında TCK’nin 58. maddesi gereği tekerrür hükümlerinin uygulanması karşısında, sanığın tekerrüre esas alınan ... Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/22 Esas ve 2013/310 Karar sayılı ilamına konu suçun, TCK"nin 151/1. maddesi kapsamında yer alan “Mala Zarar Verme” suçuna ilişkin olduğu, ancak; 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi gereğince uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenerek, tekerrüre esas alınan suçun uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; TCK"nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, sanık hakkında tekerrüre esas alınan hükme ilişkin uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığı mahkemesinden sorularak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tespit ve tayini ile TCK"nin 86/2. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezasına hükmolunması gerekip gerekmediğinin ve TCK"nin 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
2)Sanığın, suç tarihinde (1) yaşında olan oğlu mağdura yönelik gerçekleştirdiği eylemde, birden fazla nitelikli halin (TCK"nin 86/3-a, 86/3-b) aynı olayda gerçekleştiği gözetilerek 5237 sayılı TCK"nin 61. maddesindeki ölçütler ve TCK"nin 3. maddesindeki cezada orantılılık ilkesi dikkate alınarak TCK"nin 86/2. maddesi gereğince temel cezaya hükmedilirken alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle eksik ceza tayini,
3)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 23.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.