Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK 85/1, 62/1, 50/4, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesinde yer alan hapis ihtaratına hükümde yer verilmemesine yönelik uygulama ve sanık hakkında hapis cezasının 5237 sayılı TCK’nın 50/4, 50/1-a.maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesi esnasında 910 tam gün adli para cezası yerine hata sonucu 900 tam gün adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi ve akabinde aynı Kanunun 52/2. maddesi uyarınca günlüğü 40,00 TL den 36.400,00 TL adli para cezası yerine hata sonucu 36.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilerek sanık hakkında eksik cezaya hükmedilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık ..."ın işletmeciliğini yaptığı taş ocağının bulunduğu arazi ile sınır komşusu olan maktül ... Özgür olay tarihinde taş ocağının yanında bulunan arazi üzerindeki bahçesinde ağaç kesim işi ile uğraşırken kaza sonucu taş ocağına ait etrafında tel örgü bulunmayan, 12 metrelik çukurun içerisine düşmesi sonucu sanığın asli kusurlu olarak maktülün hayatını kaybetmesine neden olduğu olayda; mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 29.09.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.