Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2613 Esas 2020/3906 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/2613
Karar No: 2020/3906

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2613 Esas 2020/3906 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, karşılıklı boşanma ve ziynet alacağı davasına ilişkin kararın kısmen bozulmasına, kısmen onanmasına karar vermiştir. Daha sonra karar düzeltme istemiyle yapılan başvuru reddedilmiştir. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun yürürlüğe girmesine rağmen, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlamadan önce verilen kararlarda 1086 sayılı Kanunun hükümlerinin uygulanması devam etmektedir. Karar düzeltme isteminin reddedilmesi durumunda, para cezası ve ilam harcı gibi masraflar talep edilmektedir.
Kanun Maddeleri:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu
- 6217 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi
- 1086 sayılı Kanun'un 427 ila 454. maddeleri
- Temyiz ilamında bahsi geçen Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 440. maddesi
- 5252 sayılı Kanun'un 4. maddesi
- 5252 sayılı Kanun'un 7. maddesi
- 5326 sayılı Kabahatler Kanunu'nun 17. maddesi

2. Hukuk Dairesi 2020/2613 E. , 2020/3906 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Ziynet Alacağı

Yukarıda tarihi, konusu ve tarafları gösterilen hükmün; kısmen bozulmasına-kısmen onanmasına dair Dairemizin 15.10.2019 gün ve 2019/6049-2019/10144 sayılı ilamıyla ilgili karar düzeltme isteminde bulunulmakla, evrak okundu, gereği düşünüldü;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 1.10.2011 tarihinde yürürlüğe girmiş ise de, bu Kanuna 6217 sayılı Kanunla ilave edilen geçici 3. maddenin (1.) bendinde, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26.09.2014 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı hükme bağlandığından, karar düzeltme talebinin incelenmesi gerekmiştir.
Temyiz ilamında yer alan açıklamalara göre Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 440. maddesinde sayılan sebeplerden hiçbirisine uygun olmayan karar düzeltme isteğinin REDDİNE, aynı Kanunun 442/3. maddesi gereğince; bu maddede gösterilen para cezasının miktarı 5252 sayılı Kanunun 4. maddesiyle artırıldığından ve aynı yasanın 7. maddesiyle; ceza, idari para cezasına dönüştürüldüğünden, 5326 sayılı Kabahatler Kanunu"nun 17. maddesinin 7. fıkrasıyla da idari para cezaları her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yıl uygulanan miktarın, o yıl için belirlenmiş olan yeniden değerleme oranında artırılarak uygulanacağı öngörülmüş olmakla, bu suretle hesaplanan 390.00 TL. idari para cezasının ve Harçlar Kanunu uyarınca alınması gerekli 113.30 TL. ilam harcının karar düzeltme talep edene yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna oybirliğiyle karar verildi.17.09.2020 (Prş.)