Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2018/9459 Esas 2019/1873 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/9459
Karar No: 2019/1873
Karar Tarihi: 22.01.2019

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2018/9459 Esas 2019/1873 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İş Mahkemeleri Kanunu'nun geçici 1. maddesinin 4. fıkrası gereği, 7036 sayılı Kanun'un yürürlüğe girdiği tarihten önce verilen iş mahkemesi kararları, o tarihte yürürlükte olan kanun yoluna ilişkin hükümlere tabidir. Bu nedenle, davacının temyiz süresi geçtikten sonra başvurması nedeniyle mahkemece reddedilen temyiz istemi, 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu'nun 8. maddesinin 3. fıkrasına göre süresinde yapılmamıştır. Bu sebeple, ek kararın onanması, dosyanın ilk derece mahkemesine ve Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesi kararlaştırılmıştır.

İş Mahkemeleri Kanunu'nun geçici 1. maddesi, 7036 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu, 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu, İş Mahkemeleri Kanunu'nun 8. maddesi.

9. Hukuk Dairesi 2018/9459 E. , 2019/1873 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ .... HUKUK DAİRESİ
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 29. İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine, işe iadesine ve yasal sonuçlarına hükmedilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesinin kabul kararına karşı davalı avukatı istinaf başvurusunda bulunmuştur.
... Bölge Adliye Mahkemesi .... Hukuk Dairesi davalı avukatının istinaf başvurusunun kabulü ile davanın reddine karar verilmiştir
... Bölge Adliye Mahkemesi .... Hukuk Dairesi"nin kararı süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş, temyiz talebi 12.09.2018 günlü karar ile reddedilmiştir.
Temyiz talebinin reddi kararı süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
25.10.2017 tarihinde yürürlüğe giren 7036 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici 1. maddesinin 4. fıkrasında “İlk derece mahkemeleri tarafından bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce verilen kararlar, karar tarihindeki kanun yoluna ilişkin hükümlere tabidir.” düzenlemesi bulunduğu, ilk derece mahkemesi karar tarihinin 11.10.2017 olduğu, buna göre karar tarihinde yürürlükte olan 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 8. maddesinin 3. fıkrası uyarınca temyiz süresinin gerekçeli kararın taraflara tebliğinden itibaren 8 gün olduğu, gerekçeli kararın davacı vekiline 13.07.2018 tarihinde tebliğ edildiği, ancak 8 günlük temyiz süresi geçtikten sonra 05.09.2018 tarihinde kararın davacı vekilince temyiz edildiği, buna göre temyizin süresinde yapılmadığı anlaşıldığından davacı vekilinin temyiz talebinin reddine ilişkin mahkemece verilen 12.09.2018 günlü karara yönelik temyiz isteminin reddi ile EK KARARIN ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 22.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.