MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 18.06.2007 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 28.05.2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, Türk Medeni Kanununun 747. maddesi gereğince geçit hakkı kurulması isteğine ilişkindir.
Davalılar ..., ..., ... davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, 95 parsel sayılı taşınmaz lehine, 91 parsel sayılı taşınmaz üzerinden fen bilirkişisinin 15.04.2013 tarihli rapor ve krokisinde "D" ile gösterilen yerden geçit hakkı tesisine karar verilmiştir.
Hükmü, davalı ... temyiz etmiştir.
Bu tür davalar ülkemizde arazi düzenlenmesinin sağlıklı bir yapıya kavuşmamış olması ve her taşınmazın yol ihtiyacına cevap verilmemesi nedeniyle zorunlu olarak açılmaktadır. Geçit hakkı verilmesiyle genel yola bağlantısı olmayan veya yolu bulunsa bile bu yol ile ihtiyacı karşılanamayan taşınmazın genel yolla kesintisiz bağlantısı sağlanır. Uygulama ve doktrinde genellikle bunlardan ilkine "mutlak geçit ihtiyacı" veya "geçit yoksunluğu", ikincisine de "nispi geçit ihtiyacı" ya da " geçit yetersizliği" denilmektedir.
Saptanan geçit nedeniyle yükümlü taşınmaz malikine ödenmesi gereken bedel taşınmazın niteliği gözetilerek uzman bilirkişiler aracılığı ile objektif kıstaslar esas alınarak belirlenmelidir. Bu bedel de hükümden önce depo ettirilmelidir. Hemen belirtmek gerekir ki, bedelin belirlenmesinden sonra hüküm tarihine kadar taşınmazın değerinde önemli derecede değişim yaratabilecek uzunca bir süre geçmiş veya bedel tespitinden sonra yörede taşınmazın değerini artıracak değişiklikler meydana gelmiş olabilir. Bu gibi durumlarda mülkiyet hakkı kısıtlanan taşınmaz malikinin mağduriyetine neden olmamak ve diğer tarafın hakkın kötüye kullanılması sonucunu doğuracak olası davranışlarını önlemek için hüküm tarihine yakın yeni bir değer tespiti yapılmalıdır.
Somut olaya gelince; mahkemece bilirkişi raporunda 91 parsel sayılı taşınmazın D ile gösterilen bölümünden geçit tesis edilmiş ise de dosya içerisindeki pafta örneği ile bilirkişi rapor ve krokilerin incelenmesinden parsel ile genel yol arasında kanaletin bulunduğu anlaşılmaktadır. Hükme esas alınan bilirkişi raporlarında göre kanalet üzerine baca, su prizi vs. yapılarak parselin genel yola bağlantısının sağlanabileceği belirtilmiş ise de bu husus DSİ müdürlüğünden sorulup, görüş alınarak sonucuna göre bir karar verilmesi ve lehine geçit kurulan taşınmaz ile genel yol arasındaki kesintisizliğin sağlanması açısından hüküm sonucunda açıkça gösterilmesi gerekmektedir.
Ayrıca, geçit bedelinin dava konusu taşınmazın keşif tarihi itibariyle değeri hususunda objektif kıstaslar esas alınarak bilirkişilere rapor hazırlattırılması gerekirken dava tarihi itibariyle belirlenen değerin esas alınması da doğru görülmemiştir.
Mahkemece Dairemizin yukarıda belirtilen ilkeleri gözardı edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu sebeplerle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı ..."nin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 04.12.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.