MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında yerel mahkemece verilen 19/03/2013 tarihli mahkumiyet hükmü, 09/12/2016 tarihinde sanık tarafından temyiz edilmiş, ardından sanık 08/03/2017 tarihli dilekçesi ile .... Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/745 Esas 2017/77 Karar sayılı ilamı ile hakkında beraat kararı verildiğini temyiz inceleme tarihinden önce bildirmiş, Yargıtay 17. Ceza Dairesi’nin 25/04/2017 tarihli 2017/275 Esas, 2017/4858 Karar sayılı ilamı ile ise yerel mahkeme hükmü onanmıştır.
Sanık Yargıtay 17. Ceza Dairesine hitaben yazdığı 23/09/2019 tarihli dilekçesinde, infazın durdurulmasını talep ettiğini, eski hale getirme talebi bulunduğunu ve ... Asliye Ceza Mahkemesi’nin anılan dosyası ile eldeki dosya arasında bağlantı bulunması nedeni ile birlikte incelenmeleri gerektiğini bildirmiştir.
CMK’nın 42. maddesinin 1. fıkrasında, “Süresi içinde usul işlemi yapılsaydı, esasa hangi mahkeme hükmedecek idiyse, eski hale getirme dilekçesi hakkında da o mahkeme karar verir” şeklindeki düzenleme ile aynı maddenin 2. fıkrasında, “Eski hale getirme isteminin kabulüne ilişkin karar kesindir; reddine ilişkin karara karşı itiraz yoluna gidilebilir.” şeklindeki düzenlemeye göre, sanığın 23/09/2019 tarihli dilekçesinde eski hale getirme ve infazın durdurulması talebi ile birlikte temyiz isteminde bulunulmadığının anlaşılması nedeniyle; Yargıtay 17. Ceza Dairesi tarafından daha önce onanan karara ilişkin olup temyiz talebi içermeyen eski hale getirme ve infazın durdurulması talepli dilekçenin merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin istem gibi mahalline İADESİNE, 15.12.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.