MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla çalışma, sosyal hak, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini beyanla kesinleşen hizmet tespiti davası ile tespit edilen 1344 gün çalışmasına ilişkin kıdem tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ve sosyal yardım alacaklarını istemiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı, usulüne uygun dava dilekçesi tebliğ edildiği halde davaya cevap dilekçesi vermemiştir.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesi “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.” hükmü uyarınca taleple bağlılık kuralına aykırı olarak talepten fazlasına karar verilmesi usule aykırıdır.
Hâkim, dava veya cevap dilekçesinde bildirilen vakıalarla bağlı olup, tarafların bildirmediği vakıaları kendiliğinden inceleyemez ve onları hatırlatabilecek davranışlarda dahi bulunamaz. Tarafların talep sonuçları ile bağlıdır, ondan fazlasına veya başka şeye karar veremez.
Somut olayda, davacının, davalı işyerinde kesinleşen hizmet tespiti davasında tespit edilen 01.03.1996-31.08.2004 tarihleri arası toplam 1344 günlük çalışmasına ilişkin olarak kıdem tazminatı, fazla çalışma ve ulusal bayram ve genel tatil ücretlerini talep ettiği halde karara esas teşkil eden bilirkişi raporunda, söz konusu alacakların, 01.03.1996-31.08.2006 tarihleri arası dönem için hesaplandığı anlaşılmış olup mahkemece davacının talebi aşılarak yazılı şekilde karar verilmesi isabetli olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
3-Ulusal bayram ve genel tatil ücreti ve fazla mesai alacaklarının ispatı konusunda, dosya içerisinde, işyerindeki çalışma düzenini gösterir işyeri kayıtlarının bulunmadığı, ancak davacının fazla mesaisinin Niğde İş Mahkemesi 2006/85 esas 2008/3 karar sayılı dosyasında dinlenen davacı tanık beyanlarına göre tespit edildiği, bu tanıkların beyanlarından davacının 2000 yılından önceki çalışmalarına dair bilgi sahibi olmadıkları anlaşılmış olup tanıkların beyanları dikkate alınarak davacının 2000 yılından önceki çalışmalarını ispatlayamadığı kabul edilerek fazla mesai ve ulusal bayram ve genel tatil ücretleri hesaplanması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuştur.
4-Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda fazla mesai ücretleri, davacının ayda iki hafta, haftanın yedi günü 08:00-17:00 saatleri arası bir saat ara dinlenme ile haftada on bir saat, ayda iki hafta, haftanın yedi günü 17:00-08:00 saatleri arası bir saat ara dinlenme ile haftada elli üç saat olmak üzere haftalık ortalama otuz iki saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek hesaplanmıştır.
Davacının yaptığı budama ve sulama işinin kabul edildiği kadar uzun sürmeyeceği ve davacının kabul edilen çalışma düzenine göre günlük on bir saati aşan çalışmalarından günlük bir buçuk saat kanuni ara dinlenme süresinin düşülmesi sonrası, davacının hafta tatili alacağı talep edebileceği de düşünüldüğünde pazar günü çalışmasının yedi buçuk saati aşan kısmı fazla mesai olarak değerlendirilerek davacının haftalık ortalama yirmi üç saat fazla mesai yaptığı anlaşılmış olup yazılı şekilde eksik inceleme ile hüküm kurulması isabetli olmamıştır.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.