Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/1922 Esas 2018/182 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1922
Karar No: 2018/182
Karar Tarihi: 23.01.2018

Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/1922 Esas 2018/182 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kasten öldürme suçunun sanık tarafından işlendiğini kabul etmiş ve sanığa 14 yıl 2 ay hapis cezası verilmiştir. Kararda, delillerin incelenmesi sonucu kusurluluğu azaltan haksız tahrik ve cezayı azaltıcı takdiri indirim sebebinin niteliği takdir edilmiştir. Temyiz itirazları reddedilmiş, Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerini iptal etmesi sonrası mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama yasaya aykırı olsa da, bunun yeniden yargılamayı gerektirmediği belirtilmiştir. Kararda, 5237 sayılı TCK'nun 81/1, 29/1, 62/1, 53, 63, 54/1. maddeleri uyarınca hüküm verildiği ifade edilmiştir.

1. Ceza Dairesi 2017/1922 E. , 2018/182 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : TCK.nun 81/1, 29/1, 62/1, 53, 63, 54/1. maddeleri uyarınca 14 yıl 2 ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1-) Katılanlar ... ve ... vekilinin 25.02.2015 tarihli süre tutum dilekçesinde sadece katılan ... yönünden temyiz isteminde bulunduğu anlaşılmakla, yasal süresinden sonra 30.03.2015 tarihli dilekçesiyle katılan ... yönünden yapmış bulunduğu temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
2-) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."in, kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, kusurluluğu azaltan haksız tahrik ve cezayı azaltıcı takdiri indirim sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip kısmen reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin haksız tahrik nedeniyle yapılan indirimin az olduğuna vesaireye, katılan ... vekilinin eksik incelemeye, haksız tahrik nedeniyle yapılan indirimin fazla olduğuna vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle; 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, ceza miktarına ve tutukluluk süresine göre sanık müdafiinin tahliye isteminin REDDİNE, 23/01/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.