23. Ceza Dairesi 2015/7262 E. , 2016/3286 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : 1- Sanıklar ..., ..., ..., ... haklarında TCK"nın 157/1, 62, 50/1-a ve 52/2-4 . maddelerinin uygulanması ile 6.080.00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına dair.
2- Sanıklar ..., ... haklarında TCK"nın 157/1, 62 ve 52/2. maddelerinin uygulanması ile 10 ay hapis ve 80.00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına dair.
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yanlız yaşayan katılanın evlenmek istediğini sanık ..."ya söylemesi üzerine bu sanık aracılığıyla diğer sanık ... ile tanıştığı, yapılan görüşme sonrası katılanın... ilinde oturan diğer sanıklarla irtibata geçerek... ismini kullanan sanık ... ile evlenmesi konusunda anlaştıkları, katılanın ..."da... ve yanındaki diğer sanıklar ... ve ... ile görüşerek anlaştığı, düğün masrafları için 2.000 TL ile 2.350 TL karşılığı ziynet eşyasını alıp sanıklara teslim ettiği, evlenmeleri karşılığında da sanık ..."ya 1.000 TL elden, sanık ..."e 1.000 TL elden, 500 TL ise posta havalesi yoluyla; ..."e ise farklı tarihlerde 300 TL, 800 TL ve 600 TL olmak üzere toplamda 1.700 TL parayı posta havalesi yoluyla gönderdiği, katılanın...iline dönmesinin ardından sanıklara ulaşamadığı anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde isabetsizlik görülmemiştir.
Sanıkların katılanın zararını gidermemiş olmaları nazara alındığında; CMK"nın 231. maddesinin uygulanmamış olması sonuç itibariyle doğru olduğundan tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
1-Sanıklar ..., ..., ...,..."ya yönelik dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik yapıılan temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK"da içtima hükümlerinin düzenlenmemiş olduğu ve her iki adli para cezalarının infazlarının farklı olması nedeni ile sanıklar hakkında adli para cezası ile hapisten çevrilme adli para cezasının içtima ettirilemeyeceğinin gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Sanıklar ... ve ..."e yönelik dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
TCK’nın 53. maddesinin 3.fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ve sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümdeki cezaların toplanmasına ilişkin “TCK’nın 52/2 maddesi gereği günlüğü 20.TL’den paraya çevrilerek NETİCETEN 6.080 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına" ibarelerin hükümden çıkartılarak yerine “5237 sayılı TCK"nın 50/1-a, 52/2-3. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezasının günlüğü 20 liradan 6.000 TL olarak seçenek yaptırıma dönüştürülen adli para cezası ile 4 gün karşılığı olarak TCK"nın 52/2. maddesi uyarınca günlüğü 20 TL"den hesaplanarak 80 TL olarak verilen adli para cezalarının ayrı ayrı infazlarına"" ibarelerinin ve hüküm fıkrasında yer alan TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine, “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
