Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/2219 Esas 2021/4161 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/2219
Karar No: 2021/4161

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/2219 Esas 2021/4161 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 28. Hukuk Dairesi tarafından verilen boşanma davasına ilişkin karar davacı kadın tarafından temyiz edildi. Mahkeme, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaat gibi faktörleri dikkate alarak, davacı kadın lehine takdir edilen maddi ve manevi tazminatın yetersiz olduğuna hükmetti. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesinde yer alan hakkaniyet ilkesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi göz önünde bulundurularak daha uygun miktarda maddi ve manevi tazminat takdirinin yapılması gerektiği belirtildi. Kararın bu nedenle kaldırılarak, ilk derece mahkemesi kararının bozulduğu ve yeniden takdir yapılması gerektiği kararlaştırıldı.
Kanun Maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu maddesi 174/1
- Türk Medeni Kanunu maddesi 174/2
- Türk Medeni Kanunu maddesi 4
- Türk Borçlar Kanunu maddesi 50
- Türk Borçlar Kanunu maddesi 51.

2. Hukuk Dairesi 2021/2219 E. , 2021/4161 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 28. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından, katılma yoluyla nafakaların ve tazminatların miktarı yönünden; davalı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen tazminatlar ve yoksulluk nafakası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin tüm, davacı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 292.10 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davacıya geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine kesin oybirliğiyle karar verildi.31.05.2021 (Pzt.)