Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/697 Esas 2019/7991 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/697
Karar No: 2019/7991
Karar Tarihi: 11.04.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/697 Esas 2019/7991 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın tehdit suçu nedeniyle verilen hükmün bozulmasına karar verdi. Sanık hakkında tekerrüre esas alınan başka bir ilamı olmadığı belirtildi. Ancak tehdit suçu, uzlaştırma kapsamına alındığı için, bu hususta uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığının araştırılması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Ayrıca, haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerektiği gözetilmeden eksik ceza tayini yapıldığı belirtildi. Son olarak, Anayasa Mahkemesi kararına atıfta bulunularak, hak yoksunlukları yönünden hukuki durumun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri olarak TCK'nin 106/1-1. cümlesi, 5271 sayılı CMK'nin 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkra, 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi ve 53. maddesi belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/697 E. , 2019/7991 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Güncel adli sicil kaydına göre, tekerrüre esas başkaca ilamı bulunmayan sanık hakkında, tekerrüre esas alınan Bakırköy 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 24.02.2012 tarihli ve 2009/171 Esas–2012/771 Karar sayılı ilamında yer alan TCK"nin 106/1-1. cümlesine göre hükmedilen tehdit suçunun, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma kapsamına alınmış olması gözetilerek, bu hususta uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığı araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi zorunluluğu,
2) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarihli ve 2002/4-238 Esas - 367 Karar sayılı kararı ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren içtihatlarında benimsendiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği hallerde, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda (1/4) uygulanması gerektiği gözetilmeden (1/2) oranında indirim yapılarak eksik ceza tayini,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden hukuki durumun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesi gereği kazanılmış haklarının korunmasına, 11.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.