MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... ...... tarafından, davalı ... AŞ aleyhine 29/04/2014 gününde verilen dilekçe ile haksız haciz nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 03/04/2018 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi taraflarca; davacının tavzih talebinin reddine dair verilen 09/05/2018 günlü ek kararın incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince:
a-Dava tarihi 29/4/2014 olduğu halde karar başlığında 26/01/2018 olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirildiğinden bozma sebebi yapılmamıştır.
b-Dava, haksız haciz nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesinde, “Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (7 nci maddenin ikinci fıkrası, 9 uncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile 10 uncu maddenin üçüncü fıkrası ile 12 nci maddenin birinci fıkrası, 16 ncı maddenin ikinci fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. Ancak, hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez.” şeklinde düzenleme yer almaktadır.
Mahkemece, davacı yararına kabul edilen miktar üzerinden nispi vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken maktu vekalet ücretine hükmedilmiş olması doğru değil ise de bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 6100 sayılı HMK"nın geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan HMUK"nun 438. maddesi uyarınca karar düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2-b) no’lu bentte açıklanan nedenle, hüküm fıkrasının davacı yararına vekalet ücretine ilişkin 5. bendinde yer alan "Davacı kendisini bir vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan AAÜT’ne göre hesaplanan 2.180,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine" şeklindeki sözcük dizisinden “2.180,00 TL” harf ve rakam dizisinin çıkartılarak yerine “4.077,79 TL” harf ve rakam dizisinin yazılmasına; davalının tüm, davacının diğer temyiz itirazlarının (1) no’lu bentte gösterilen nedenlerle reddiyle kararın davacı yararına düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının davalıya yükletilmesine, davacıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 01/04/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.