Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6750 Esas 2019/1138 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6750
Karar No: 2019/1138
Karar Tarihi: 06.02.2019

Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6750 Esas 2019/1138 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sahte fatura kullanma suçundan yargılanan sanığın geçersiz olan temyiz talebinin reddedildiğini ve asıl kararın mahkumiyet olduğunu belirtmiştir. Sanığın kullanmış olduğu sahte faturaların düzenleyicileri de ayrı bir dava ile yargılanmıştır. Kararda, toplanan delillerin incelenerek suçun sübutuna karar verildiği ve savunmanın reddedildiği ifade edilmiştir. 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 311. maddesi hükmüne göre, eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunulması halinde, inceleme merciinin Yargıtay’ın ilgili dairesi olduğu ve sanık müdafiinin eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunduğu anlatılmıştır. Ayrıca, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 11. maddesi gereği vekille takip edilen davalarda, tebligatın vekile yapılması zorunlu olup, tebliğin usulüne uygun yapılmaması halinde temyiz isteminin süresinde kabul edilmesi gerektiği vurgulanmıştır.

11. Ceza Dairesi 2016/6750 E. , 2019/1138 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Asıl karar: Mahkumiyet
Ek karar: Temyiz talebinin kabulü

5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 311. maddesi hükmüne göre, eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunulması halinde, inceleme merciinin Yargıtay’ın ilgili dairesi olduğu ve sanık müdafiinin eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunduğu anlaşıldığından hukuken geçersiz olan temyiz talebinin kabulüne dair 13.02.2014 tarihli ek karar kaldırılarak; 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 11. maddesi uyarınca vekille takip edilen davalarda, tebligatın vekile yapılması zorunlu olup, sanığın yokluğunda verilen 12.12.2013 günlü gerekçeli kararın müdafii bulunan sanığın mernis adresine Tebligat Kanununun 21/1 maddesine göre usulsüz tebliğ edildiği, kararın hükümlünün müdafiine tebliğ edilmediği, öğrenme üzerine müdafiince 12.02.2014 tarihinde yapılan temyiz isteminin süresinde olduğunun kabulü gerektiği anlaşılmakla gereği görüşüldü;
Sanık ... tarafından kullanılan suça konu faturaların düzenleyicileri olan mükellef ... ve ... ..."un sanık olarak yargılandıkları Dairemizin 2016/6016 E. sayılı ve 2016/11530E. sayılı dosyaları ile birlikte inceleme yapıldığından tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı ve azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış,savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 06.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.