213 sayılı Vergi Usul Kanununa aykırılık - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6016 Esas 2019/1136 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6016
Karar No: 2019/1136
Karar Tarihi: 06.02.2019

213 sayılı Vergi Usul Kanununa aykırılık - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6016 Esas 2019/1136 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir takvim yılında işlenen sahte fatura düzenlemek suçlarının birbirinden bağımsız ve ayrı suçlar olduğunu belirtti. Aynı takvim yılında birden fazla fatura düzenleyen sanık hakkında zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği göz önünde bulundurulmadan tek bir suçtan hüküm kurulduğu vurgulandı. Deliller incelendikten sonra, sanığın suçu kabul edildi ve ceza verildi. Kararda, TCK'nin 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli iptal kararı da dikkate alındı. Kanun maddeleri olarak 213 sayılı Vergi Usul Kanunu ve 5237 sayılı TCK'nin 43/1 ve 53. maddeleri zikredilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2016/6016 E. , 2019/1136 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı Vergi Usul Kanununa aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Her bir takvim yılında işlenen sahte fatura düzenlenmek suçlarının birbirinden bağımsız ve ayrı, kendi içerisinde teselsül eden suçları oluşturduğu cihetle, aynı takvim yılında birden fazla fatura düzenlediği kabul edilen sanık hakkında TCK"nin 43/1. maddesindeki zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden ve hangi takvim yılı için olduğu belirtilmeden tek bir suçtan hüküm kurulması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı ve azaltıcı sebebin bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiriler dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 06.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.