MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Önceki hükmün, sadece sanığın temyizi üzerine Dairemizin 25/12/2012 tarih 2011/11473 E. 2012/13508 K. sayılı ilamı ile CMUK"nın 326/son maddesi gözetilerek bozulduğu, bozma sonrası mahkemece sanığın sabit kabul edilen eylemi için verilen asıl cezasının 2 yıl 7 ay 7 gün olduğu, bozma öncesi hükmolunan ceza miktarının aleyhe temyiz olmadığından kazanılmış hak oluşturduğu dikkate alınıp neticeten 5 ay hapis ve 320 TL adli para cezasına indirildikten sonra TCK’nın 51. maddesine göre ertelenmesine karar verildiği, her ne kadar sonuç ceza miktarı itibariyle erteleme müessesesinin uygulanabilirlik sınırına girmiş ise de; sanığın sabit kabul edilen eyleminin asıl cezası 2 yıl 7 ay 7 gün olduğundan TCK"nın 51. maddesinin uygulama olanağının bulunmaması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 04/03/2008 gün ve 2008/6-47, 2008/43 sayılı Kararında da vurgulandığı gibi yanılgılı uygulama nedeniyle bir kez daha atıfet sağlanamayacağı gözetilmeden hükmolunan cezanın ertelenmesine karar verilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanığın temyiz itirazlarının reddiyle, eleştirilen hususlar dışında usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 19/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.