Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/23217 Esas 2014/16903 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/23217
Karar No: 2014/16903
Karar Tarihi: 09.07.2014

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/23217 Esas 2014/16903 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle öldürme suçundan mahkum edilmiştir. Olay, sanığın sevk ve idaresindeki kamyonet ile meskun mahalde seyir halindeyken, motosiklet sürücüsünün çarpmamak için sola manevra yapması sonucu orta refüjde bekleyen bir kamyonete çarpması sonucu gerçekleşmiştir. Mahkeme, sanığın asli kusurlu olduğunu belirlemiş ve temel cezanın tespitinde bir yanlışlık olmadığına karar vermiştir. Ancak, hapis cezasının paraya çevrilmesi konusu değerlendirilmemiştir. Temyiz itirazları üzerine mahkemenin hak yoksunluğuna hükmetmesi, kanuna aykırı bulunmuştur. Bu sebeple, hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK 50/4, TCK 50/1-a ve TCK 53/1.

12. Ceza Dairesi 2013/23217 E. , 2014/16903 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname no : 12 - 2013/240131
Mahkemesi : Samandağ Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 22/05/2013
Numarası : 2012/416 - 2013/353
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü, saat 17:00 sıralarında, gündüz vakti, sanık sevk ve idaresindeki kamyonet ile meskun mahalde bölünmüş tek yönlü yolda seyir halindeyken, aniden sola doğru dönüşle karşı yön bölümüne geçmek istediği sırada kendisi ile aynı yönde arkasında seyreden, motosiklet sürücüsünün, sanığın aracına çarpmamak için sola manevra yaptığında karşı yönden gelerek orta refüjde dönüş yapmak üzere bekleyen tanık Z.. Ş.."nun idaresindeki kamyonetin sol ön kısmına çarpması sonucunda öldüğü olayda; asli kusurlu olduğu belirlenen sanık hakkında, temel cezanın teşdiden tayininde isabetsizlik görülmemiş ve katılanların zararlarının giderildiğine ilişkin dosya içerisinde bir tespit bulunmadığı anlaşıldığından, tebliğnamedeki bu hususlara yönelik (1) ve (3) numaralı bozma öneren görüşlere iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 50/4 maddesi hükmü uyarınca taksirli suçlardan dolayı hükmedilen hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilebileceği gözetilmeksizin, TCK 50/1-a maddesi gereğince paraya çevrilmesi hususunda bir değerlendirme yapılmaksızın hüküm tesis edilmesi,
Kabule göre de;
Sanık hakkında, taksirli suçlarda uygulanma imkanı olmayan TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanması suretiyle hak yoksunluğuna hükmedilmiş olması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.