Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/29997 Esas 2014/16899 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/29997
Karar No: 2014/16899
Karar Tarihi: 09.07.2014

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/29997 Esas 2014/16899 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, 466 sayılı Kanun hükümlerine dayalı tazminat istemine ilişkindir. Ceza Genel Kurulu'nun kararına göre, tazminat davasının açılabilmesi için hüküm kesinleştikten sonra üç aylık sürenin geçmesi ve davacının haberdar olması gerekiyor. Ancak bu süre en geç 10 yıl içinde açılmalıdır. Bu dava, 10 yılı aştığı için reddedilmiştir. Kısacası, davacının tazminat talebi reddedilmiştir çünkü dava açma süresi geçmiştir. Kanun maddeleri olarak, 466 sayılı Kanun'un 2. maddesi ve Borçlar Kanunu'nun 60. maddesi anılmıştır.

12. Ceza Dairesi 2013/29997 E. , 2014/16899 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanuna göre tazminat talebi
Hüküm : Davanın reddine

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dava, 466 sayılı Kanun hükümlerine dayalı tazminat istemine ilişkin olup; Ceza Genel Kurulunun 23/03/2010 tarih ve 2009/256 esas ve 2010/57 sayılı kararında, 466 sayılı Kanunun 2. maddesindeki üç aylık sürenin başlangıcı için 21/04/1975 tarih ve 3-5 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararına atıf yapılarak kesinleşen beraat kararından davacının haberdar olmasının arandığı, ancak adı geçen kararda tazminat davasının ne zamana kadar açılması gerektiğine dair bir açıklama bulunmamakla birlikte hiçbir hakkın sonsuza dek dava konusu yapılamayacağı, özel hukuk kapsamında değerlendirilmesi gereken bu talebin de makul bir süre içinde dava konusu edilmesi gerektiği, dava süresi açısından en lehe kabul ile Borçlar Kanununun 60. maddesindeki sürenin kabulünün gerektiği ve her koşulda davanın 10 yıllık süre içinde açılması gerektiği kabul edilmekle kanun dışı yakalanan veya tutuklananlar hakkında beraat hükmünün kesinleşmesinden itibaren 10 yıl dolduktan sonra 466 sayılı Kanuna göre tazminat istenemeyeceği bu kapsamda, incelemeye konu olan tazminat davasına dayanak teşkil eden Ankara 1 nolu Askeri Mahkemesinin, 07.05.1991 tarih, 1988/17 esas, 1991/5 karar sayılı dosyasındaki kesinleşme şerhine göre davacı hakkındaki beraat hükmünün 25.11.1992 tarihinde kesinleştiği, davanın 22.12.2010 tarihinde, 10 yıl dolduktan sonra açıldığının anlaşılması karşısında, süresinde açılmayan davanın reddine karar verilmesinde isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla,
Yapılan incelemeye, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin kesinleşmiş karar tebliğine yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 09.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.